حیات جاویدان صفحه 224

دارید پس هشت نفر از شما بر عرش خدائید که فرشتگان آن را به دوش می کشند و چهار نفر دیگر در زمین به هدایت خلایق مشغولند .....)، من حیث المجموع (با عنایت به آنچه مذکورگردید) .....، از ثقه بودن و جایگاه بلند عبدی در نزد بزرگان مذهب و از اینکه وی را اینگونه در علم و دین بزرگ شمرده اند آگاهی حاصل می گردد.

نبوغ عبدی در ادب و حدیث:

..... ابوالفرج در اغانی روایت نموده است که سید الشعراء سید حمیری و عبدی در انجمنی حضور داشتند و سید چنین سرود (....... انی ادین بمادان الوصی ..... من در کشتن آنانی که در خریبه فرود آمدند با علی وصی هم عقیده ام و نیز به آئین او در روز نهروان همدست و هم داستان هستم) عبدی گفت سید درست نگفته ای اگر همدست باشی مانند او خواهی بود پس چنین مگو بلکه بگو (....... و تابعت کفه کفی ..... یعنی تابعیت می کند از دست او، دست من) تا پیرو او باشی نه شریک او .سپس سید گفت من از همه مردم در شعر بالاترم مگر عبدی و لذا آنکس که در شعر عبدی تدبر و فکر نماید به پایگاه بلندی در میان پیشتازان رجال حدیث و بهره مندان از او آگاه می شود و عبدی را در صف اولین جمع آورندگان احادیث پراکنده و دشوار ..... می بیند.....، بر تاریخ دقیق ولادت و درگذشت عبدی وقوف حاصل نشد ..... اما (تولد وی) بنابر نقل کشی 160 هجری و بنابر نقل نجاشی 161 هجری بوده و .....، او تا اواخر روزگار حمیری می زیسته است.....

قصیده ای از قصاید عبدی:

(....... ما حدیثی را روایت کردیم که دیگر راویان نیز آن را می دانند، که مردی نزد عمربن خطاب آمد و گفت عده طلاق کنیزان چقدر می باشد، او به حیدر گفت ای علی بگو عده طلاق کنیزان چقدر است، علی مرتضی با دو انگشت خود اشاره فرمود و عمر روی به جانب سائل کرده و گفت (دو طهر)، آنگاه برگشت و به سوال کننده گفت آیا این مرد را می شناسی گفت نه. گفت این علی عالی است، عکرمه نیز در خبری که در آن هیچ شک و شبهه ای نیست آورده است که ابن عباس بر گروهی که علی را سب و لعن می کردند گذشت، حیرت کرد و گریست و با خشم به آنان گفت، کدام یک از شما خدای جل و اعلی را لعن می کند پاسخ دادند از چنین کاری به خدا پناه می بریم، پس گفت کدام یک از شما پیامبر را ناسزا می گوید و بر آن جرات دارد،