حیات جاویدان صفحه 386

غدیریه جرجانی متوفی حدود (380):

(....... اما اخذت علیکم اذا نزلت بکم، غدیر خم عقوداً بعد ایمان .....) یعنی (آیا بعد از آن سوگند ها در غدیر خم از شما پیمان نگرفتم، در آن زمان که بازوی علی را بلند کردم که همان که سرور عرب و زبده نژاد عدنان است و گفتم که خدایم فرمود بود (کوتاهی نکنم و در پرده سخن نگویم)، پس من هم گفتم علی سرور آن کسانی خواهد بود که من سرور آنان هستم، چون نهان و آشکارم با او یکی است، او پسر عمو و صاحب منبر و برادر و وارث من است و هیچ یک از اصحابم و نه هیچکس دیگر این فضایل را ندارد، و اگر منزلت او را با خودم قیاس کنم، مانند منزلت هارون است به موسی .....)، و نیز آورده: (....... و غدیر خم لیس ینکر فضله / الا زنیم فاجر کفار .....)، یعنی (فضیلت غدیر خم را کسی منکر نمی شود مگر شخص نابکار و بدنام و بسیار تباهکار ناسپاس، آیا خورشید در بابل به خاطر او رجعت نکرد و بار دیگر هم خورشید باز به خاطر او رجعت ننمود، .....).

شرح حال شاعر:

او ابوالحسن علی بن احمد جرجانی، معروف به جوهری است که وزنه ای در فضل و ادب و ستونی محکم در لغت عرب و ..... است، او دست پرورده صاحب بن عباد و از ندیمان مخصوص او و از جمله شاعران مقرب محضر او بوده است .....، به نحوی که صاحب از قدرت ادبی او در شگفت بود و .....، ..... و در تمام اوقات در اجلال و بزرگداشت او کوشش می نمود .....، ثعالبی نیز در مدح و ثنای جوهری چیزی فروگذار نکرده است ..... و از اشعاری که او در ماتم سید الشهدا سروده است (....... من شیدای کوفه ام ..... و تربتی که چون رایحه عطر او پراکنده شود بوی خوش جان فزای او از سرحد خراسان بگذرد، شهیدی که در کربلا با لب تشنه جان داد، در حالی که از رحمت خدا سیراب بود .....، آنجا که چند گور و مزاری کوچک به چشم می خورد که با آن عظمت و آبرو، گورستان بقیع را سیراب سازد و خود نیز از عبیر خلد و رضوان الهی آکنده است، آن یکی با رسول خدا از یک پوست حاصل شده مانند دو میوه از یک شاخه و هر دو سبط رسول خدایند که جدشان چهره هدایت بود و این دو نور چشمان او، پس ای وای که چه شرمساری از روی پدر آنها است که به روز قیامت آنها را غرق در خون ببیند و گوید ای امتی که به ضلالت و گمراهی فرو رفتید و با کوردلی، کفر را از