حیات جاویدان صفحه 433

شایسته احترام نیستی آیا نمی دانی، امامت و زعامت با نص رسول خداست و علی قائم مقام اوست، همانطور که در غدیر خم با حیدر فرمود در آن زمان که او را بپا داشت که هر که را من سالار و مولای اویم این علی هم سالار و مولای اوست و چه بلیغ و رسا فرمود و اگر نمی دانی از صاحب دانش و خبر بپرس تا بدانی قبل از آنکه سرانگشت ندامت به دندان بگیری، اوست که با شمشیر بران در صحنه پیکارها، غبار غم از چهره پیامبر و لشکریان اسلام زدود و در روز بدر که سروران و بزرگان تو در جنگ با او، از ضرب بازو و شمشیرش بیچاره شده و به ستوه آمدند این پدرشان عباس بود که در بند اسارت گرفتار و با ناله و افغان خواب را از چشم پیامبر گرفت، در آئین ما امام و مولی کسی است که رسول خدا آشکارا و علنی نام او را ببرد و ارکان امامت او را استوار نماید، کسی که چون شعله های جنگ فروزان شود به شجاعت و سلحشوری خود شعله های آن را خاموش نماید، اوست گشاینده قلعه خیبر، بعد از آنکه دیگران با فرار راه سلامت را انتخاب کردند، به خدا سوگند اگر همه عالمیان را با او به قیاس گیرند قطعاً و البته با سر ناخن او برابر نشوند، .....)، قاضی ابوالمکارم محمد بن عبدالملک در آثار خود از مروان ابی حفصه شاعر خود فروش دربار عباسیان نقل کرد: که می گفت (در حضور متوکل شعری خواندم که به رافضی ها در آن حمله کردم و متوکل فرمانداری بحرین و یمامه را به من عطا کرد .....) و آنگاه مردی که او را جعفر بن حسین می خوانند با این شعر (قل للذی بفجوره .....)، سخن یاوه او را در دهان او شکسته است)، البته غیر از آنچه تاکنون مذکور شد غدیریه های بسیاری از سروده های قرن چهارم به دست آمد ولی چون به شرح حال سرایندگان واقف نشدیم از بیان آن صرف نظر کردیم.

خلاصه جلد هشتم: کتاب شریف الغدیر حضرت علامه امینی رحمه الله علیه

شعراء غدیر در قرن پنجم:

غدیریه ابوالنجیب طاهر: متوفی 406:

(....... عید فی یوم الغدیر المسلم، و انکر العید علیه المجرم، .....، یعنی آن کسی که در برابر خداوند تسلیم است البته روز غدیر برای او عید است و آنکسی که در عناد و انکار است قطعاً مجرمی تبهکار است پس ای