حیات جاویدان صفحه 674

خلیفه و زن آوازه خوان:

از حسن روایت شده است که (عمر به دنبال زن آوازه خوانی فرستاد که نزد او بیاید و او قبول نکرد و باز کسی دیگر را فرستاد که عمر ترا احضار کرد پس آن زن که حامله بود ترسید و گفت مرا با عمر چکار است و در بین راه که او را بزور می آوردند از شدت ترس دچار درد زایمان زودرس شد و زن بچه خود را سقط کرد و عمر با اصحاب خود مشورت نمود بعضی از هواداران او گفتند تو رهبری و مجازات کننده .....، علی علیه السلام سکوت کرد پس عمر رو به علی علیه السلام نمود و گفت شما چه می گویی، فرمود اگر این اطرافیان تو این سخن را برای خودشان گفتند خطا گفتند و اگر طبق میل و اراده تو گفتند که تو را خشنود کنند پس خیر و صلاح تو را نخواستند و نظر من آن است که دیه آن بچه بر تو است زیرا تو آن زن را ترساندی تا سقط جنین کرد و در راه ترسی که تو ایجاد کردی بچه مرد .....) این حدیث با همین مضمون و به صورتی دیگر نقل گردیده و مدارک این حدیث از (ابن جوزی، ابوعمر، سیوطی به نقل از عبدالرزاق و .....) نقل گردیده است. حضرت علامه امینی فرماید این مقام خلیفه است و علم او در دین خدا بر احکامی که باید بداند تا علم و آگاهی بر آن بتواند او را از پرتگاه هلاکت نگهداری کند و ...

حکم خلیفه در سنگسار کردن زن مضطره:

از عبدالرحمن سلمی روایت شده که (زنی را نزد عمر آوردند که تشنگی او را از پای درآورده و گذرش به چوپانی افتاد و از او آب خواست و چوپان امتناع کرد، مگر آن که آن زن خود را در اختیار او بگذارد پس آن زن بیچاره هم قبول کرد از روی اضطرار، پس عمر با مردم درباره حکم رجم و سنگسار آن زن مشورت می نمود، پس از حضرت علی علیه السلام نظر خواست حضرت فرمود: این زن مضطر و ناچار بود و نظر من بر آزاد کردن اوست پس او را آزاد نمودند) و نیز به این صورت که (مضمون) (زنی را نزد عمر آوردند که زنا داده را اقرار کرده بود، پس عمر حکم به سنگسار او داد پس علی علیه السلام فرمود شاید او عذری داشته پس از آن زن سوال کرد چه چیز موجب شد که این عمل را انجام دادی گفت شغل من شتربانی در بیابان است و شغل آن مرد هم شتربانی بود، روزی در میان شتران من نه آب بود و نه شیر و ..... من خودداری کردم تا آنکه دیدم بزودی از تشنگی خواهم مرد پس مضطر شدم ..... پس حضرت علی علیه السلام فرمود (الله اکبر،