حیات جاویدان صفحه 701

بود و آنگاه عمر اصحاب را جمع کرد و چیزی در پاسخ او نگفتند و او علی علیه السلام را طلبید و آن حضرت گفت بدرستی که این امری است که برای خبر و آزمایش است، این زن را حبس کن و فرزندش را نیز حبس کن و برای آنان کسانی را قرار بده تا آنان را خدمت کنند و مخارج آنان را نیز بطور معمول و متعارف بده پس به آن دستور عمل کرد پس آن زن مرد و طفل عجیب بزرگ شد و مطالبه میراث کرد و علی علیه السلام فرمان داد به اینکه خدمتکار خواجه ای برای او قرار داده شود که عورتین او را خدمت کند و متصدی شود از او آنچه را که مادران متصدی می شوند از چیزهایی که حلال نیست جز برای خادم، سپس یکی از بدنها خواستار ازدواج شد، عمر فرستاد خدمت علی علیه السلام گفت ای ابوالحسن چه می بینی در خصوص این دو بدن اگر یکی از آن چیزی را میل کرد که دیگری مخالف با آن بود و ..... پس حضرت فرمود سه روز تامل کنید ..... پس از سه روز آن بدن مرد، پس عمر اصحاب را جمع کرد و مشاوره نمود ..... و فرستاد نزد علی علیه السلام و ایشان فرمودند ..... من به تحقیق می دانم که خدا بدن آن زنده را نیز بعد از آن بدن، بیش از سه روز باقی نمی گذارد زیرا متاذی می شود به عفونت و بوی بد و مردار .....، پس دیگری هم سه روز زنده بود و بعد مرد پس عمر گفت ای پسر ابی طالب تو همیشه برطرف کننده هر شبه و ظاهرکننده هر حکمی هستی، .....).

اجتهاد خلیفه در حد کنیز:

از یحیی بن حاطب نقل گردید که چون حاطب از دنیا رفت، بردگانی را که نماز خوانده و روزه گرفته بودند آزاد کرد و ..... برای او کنیزی بود ..... پس رعایت او را نکرد و او را آبستن نمود ..... در راه با علی علیه السلام و عبدالرحمن بن عوف و عثمان برخورد نمود از آنها سوال کرد چکار کنم علی علیه السلام و عبدالرحمن گفتند بر او حد واقع شد، عمر به عثمان گفت تو بگو ..... گفت می بینم او را که و شروع کرد به من و من کردن و گفتن عباراتی مثل آنکه نمی داند آن را و چیزی نیست مگر بر کسیکه بداند آن را و .....، پس عمر گفت راست گفتی، راست گفتی، قسم به آن کسی که جانم در دست اوست حد نیست مگر بر کسی که بداند موضوع حد را و عمر او را صد ضربه شلاق زد و یکسال تبعید نمود و .....، بیهقی گوید شیخ رحمه الله گوید حد آن سنگسار بود ولی عمر آن را دفع کرد از او، به دلیل شبه جهل و نادانی، و شلاقش زد و تبعیدش نمود