حیات جاویدان صفحه 710

قرآن را اینگونه درهم بشکند پس از ده یا پانزده خلیفه مسلمانان باید با اسلام پیامبر خداحافظی و مردم بر دینی غیر از آنچه خداوند نازل فرموده رفتار کنند، و السلام)،

تجسس خلیفه به تهمت:

سعید بن منصور و ابن منذر از حسن نقل نموده اند که گفت مردی نزد عمر بن خطاب آمد و درباره شخصی از راه تهمت و سخن چینی گفت که فلانی درست نمی شود، و عمر سرزده بر او داخل شد و گفت بوی شراب می آید ای فلانی پس تو مشغول شراب خواری بودی، و آن مرد گفت ای پسر خطاب آیا خدا تو را نهی نکرد که تجسس و تفتیش نکنی، و آنگاه عمر به اشتباه خود پی برد و او را واگذارده و راهی شد، ..... پس می بینی که چگونه خلیفه ترتیب اثر داده بر ایراد تهمت به فردی مسلمان، بدون شاهد و بدون آنکه خبر چین و تهمت زننده را از آنچه مرتکب شده (یعنی این عمل خلاف شرع را به برادر دینی خود نسبت داده)، نهی نماید و ..... حال آنکه به نص صریح قرآن از تجسس نهی شده است .....،

جایگاه دفن پس از مرگ خلیفه:

عمرو بن میمون نقل نموده است که ..... عمر بن خطاب پسرش عبدالله را به نزد عایشه فرستاد و گفت ..... به او بگو که عمر اجازه می خواهد که با پیامبر صاحب و رفیق خود دفن شود ..... پس عبدالله نزد عایشه رفته و او گفت ..... شکر خدا را که در نزد من چیزی مهمتر از این قبر نبود پس اجازه داد .....، ای کاش خلیفه به ما اعلام می کرد که علت اجازه گرفتن از عایشه چه بوده است، آیا او را مالک می دانست اگر او را مالک می دانست پس عدول کرد از قول ابی بکر در اینکه پیامبران ارث نمی گذارند و آنچه باقی می گذارند صدقه است و اگر او حقی مالکانه نداشته و فقط اجازه سکونت داشته پس حق او هم در این رابطه مانند سایر همسران رسول خدا است و اگر عایشه حق مالکانه داشته پس به ظلم و ستم و به این حدیث مجعول، فدک را از صدیقه طاهره منع نمودند پس او نیز یکی از مالکان و اجازه سایر مالکان (همسران و فرزندان رسول خدا) شرط بوده است و ..... و بدبختی عجیب آن است که حافظین اهل سنت این اجازه خواهی را از مناقب خلیفه می دانند در حالی که از قانون عام اسلام در تصرف در اموال مسلمانان غافل هستند و نیز نمی دانم به چه حقی وصیت امام حسن، یعنی دخترزاده پاک پیامبر و سید جوانان اهل بهشت با منع عایشه نادیده