حیات جاویدان صفحه 748

در خصوص بیت المقدس و حضرت فرمود که زمینی است که زنده می شود در روز رستاخیز، پس به آنجا رفته و در آن نماز بخوانید. که نماز در آن مانند هزار نماز در غیر آن است و من گفتم چه می فرمایید در آن زمان که توان سفر به سوی آن را نداشته باشم حضرت فرمود، روغن زیتون بفرست که در چراغ آنجا ریخته و روشن شود، پس کسی که چنین نماید مانند کسی است که به آنجا رفته باشد ..... که این احادیث اخباری است از بیت المقدس و عبادت در آن که خداوند سبحان در شب معراج، بنده خود محمد مصطفی را از مسجدالحرام به مسجد الاقصی حرکت داد و صحابه به قصد نماز خواندن در آنجا مسافرت می کردند و ..... و حافظ ابن عساکر، کتاب مستقلی در باب فضایل مسجد الاقصی تألیف نموده است و هرگاه ما چشم پوشی کنیم از این احادیث پس براستی که در باب سفر به سوی هر یک از این مساجد ثواب و فضیلتی است که نه تنها منع و نهی در خصوص آن وارد نشده بلکه ترغیب و تشویق هم صورت گرفته است، پس معنی این ترسانیدن و زدن به شلاق در آن چیست، خصوصاً این مسجد که حساب می شود اجر و ثواب فراوان برای قدمهایی که به سوی آن برداشته می شود، به شرح آنچه در صحاح موجود آمده و ترمذی آن را در صحیح خود جلد اول و .....، آورده است.

رأی خلیفه در مجوس:

یحیی بن سعید نقل نموده با سلسله اسناد از عمر بن خطاب که گفت من نمی دانم چه معامله ای با مجوس کنم و آنها اهل کتاب نیستند و در عبارتی دیگر چکنم در کار ایشان، پس عبدالرحمن بن عوف گفت: شنیدم از رسول خدا که فرمود با آنان به روش اهل کتاب رفتار کنید، و .....، عمر از مجوس جزیه نمی گرفت تا آنکه عبدالرحمن عوف شهادت داد و .....، پس تعجب نمی کنی از کسی که متصدی امر خلافت کشور پهناور اسلامی است و نمی داند مهمترین و حساس ترین لوازم خلافت را، زیرا که حکم مجوس از مهمترین مطالبی است که لازم است متولی سلطنت و حکومت اسلامی آن را بداند ..... و آیا تعجب نمی کنی از تعطیلی این حکم مهم تا چندین سال و تا زمان شهادت و گواهی عبدالرحمن و اگر اشخاصی مانند او در دسترس نبودند که به او خبر دهند پس آنوقت چه اتفاق می افتاد ..... و حال آنکه در همان زمان در میان آنها کسی بود که سزاوارتر و داناتر بود به این احکام و از آنها عالمتر بوده است. و این قول رسول خدا است که فرمود کسی که