حیات جاویدان صفحه 787

چند که بزرگ باشد باز هم یک دهم آن به مصائب عاشورا شباهت ندارد ..... پس شما بزرگان شفاعت بفرمائید برای لغزش های من، در روزی که در آن روز هرگاه که گفته شود برای این لغزش شفاعت کننده ای وجود ندارد روز بدبختی و ناخوشی است ..... و برای من نیز گناهانی است که از ترس فاش شدن آنها با بیم و هراس می خوابم و می ترسم از عذاب آن در روز قیامت ..... پس چه زمان روز گشایش و فرج خواهد آمد همان روز که خداوند جمع نماید پراکندگی های امت محمد را و جبران نماید شکست، دلهایی را که جبرانی برای شکسته شدن آنها نیست، چه وقت ظاهر می شود مهدی شما از خاندان هاشم بر روشی که بعد از آن هیچ روشی و آئینی جز روش و آئین او وجود نخواهد داشت، کی زمان آن می رسد که پرچمهای ظهور او از مکه معظمه به اهتزاز درآید، که مرا از خوشحالی به وجد و سرور وادار نماید ..... و فرشتگان الهی از آسمان به عنوان پیش قراولان سپاه و در پیشاپیش او برای یاری آن بزرگوار و به قدرت لایزالی الهی نازل شوند ..... و اگر سپری شود اجل من قبل از ظهور این ایام و برای من امکان یاری یاوران او نباشد پس خواهند گفت، او از دنیا رفت در حالی که منتظر برای رسیدن به ایام ظهور بود تا به مراد خود برسد و قطعاً خدا اجر صابران را ضایع نخواهد نمود. (کلب گوید سلام و رحمت و رضوان و جنت الهی بر حضرت علاءالدین حلی نثار و ایثار باد و امید است که خداوند ما را نیز در دعای شریف او سهیم و از شفاعت او بهره مند نماید زیرا ما و همه امت اسلام می گوئیم آمین، آمین، آمین یا رب العالمین).

قصیده سوم:

(..... یادآوری نما، نعمت های خداوند را که به تو عطا فرمود، دوستی محمد بهترین خلایق و دوستی وصی او علی بن ابی طالب را و این مراحم البته چه نعمت های خوبی است که به تو ارزانی شده است، ..... و بدان و آگاه باش که این دو بزرگوار برای تو موجبات امنیت و پناه هستند در روز رستاخیز و به فریاد تو خواهند رسید در آن زمان که هیچ پناه وفریادرسی برای تو وجود ندارد، ..... و چون بر پل صراط قرار بگیری این دو تو را به سوی بهشت جاوید رهبری خواهند نمود و لذا پای تو بر صراط نخواهد لرزید، و چون نزدیک بهشت شوی این دو تو را به بهشت، بشارت خواهند داد و البته چه بشارت نیکویی خواهد بود، این شفاعت پیامبر گرامی خدا در روز قیامت و روز حساب برای تو کافی است ..... و این وصی این پیامبر یعنی ابوالحسن است