حیات جاویدان صفحه 917

آیات کتاب خدا سازگاری ندارد و ورث سلیمان داوود .....، الی آخر پس این امر قطعیت می یابد که خلیفه به نظر خود برای اصلاح امر خلافت صلاح را بر آن دیده که روایتی بگوید و دست آل محمد را از مال دنیا تهی نماید تا خطری برای خلافت او و تقویتی برای صاحب حق یعنی علی علیه السلام نباشد و الّا می بایست این حدیث را به تمامی ماترک پیامبر تسری داده و شمشیر و عبا و وسایل شخصی رسول خدا را نیز حراج زده و به مستمندان می دادند ولی آنان فقط به فدک بسنده کردند چرا پاسخ معلوم است به همان دلیلی که عرض شد) پس چرا رسول خدا آن را به همه از جمله خاندان خود نگفت که این گفتگوها درنگیرد و کینه توزی به همراه نیاید و جگرگوشه او با دلی پر از خشم و نفرت از اصحاب پدر خود جان نسپارد ..... و اینها انگیزه دشمنی نشود ..... آیا آن حضرت نمی دانست ..... اگر چنین نکند چه آشوب ها به راه می افتد و امیرالمؤمنین و حضرت صدیقه طاهره که خوراک خود و خانواده را بر مسکین و یتیم و اسیر بذل می کنند به خلاف سنت رسول خدا برای گرفتن کالای بدون ارزش دنیایی اقدام می کنند و....

داستان فدک:

چرا باید لاف زنی ابوبکر را در زمینه ای پذیرفت که هم با کتاب خدا و هم با سنت رسول خدا تطبیق ندارد ..... و چرا آنها از آن دو پاک و مطهر این قول رسول خدا را نپذیرفتند که فرمود: (فدک بخششی است از رسول خدا به ما) (کلب گوید پس به اصطلاح بحث مطروحه خلیفه اول، به لحاظ شکلی دچار ایراد بود زیرا فدک ماترک رسول خدا نبود که احکام ارث بر آن جاری شود چه بر معیار آنچه در قرآن است و یا آنچه ابوبکر ساخته است و نیز موضوع حدیث ایراد ماهیتی هم داشت و آن ضدیت و مخالفت مفهوم حدیث با آیات قرآن بود که دلالت بر بی اعتباری آن حدیث و کوبیدن آن به دیوار وفق کلام رسول خدا را داشت، البته ابوبکر با احتجاج حضرت صدیقه طاهره مجاب شد و قباله فدک را برگردانید ولی عمر بن الخطاب ظاهراً این واگذاری را به زعم خود برخلاف مصلحت اسلام دانسته و به جای خدا تصمیم گیری نموده و قباله را با آن وضع که می دانید از ذوالقربی رسول خدا پس گرفت انا لله و انا الیه راجعون .....، و همچنین الزام نمود حضرت زهرا را برای آوردن شاهد برای اثبات مالکیت و حال آنکه خلیفه صلاحیت این دادرسی را نداشت، زیرا فدک در تصرف فاطمه بود و کارگزاران او سالها در آن کار می کردند و این در واقع اماره مالکیت آن حضرت بود پس