حیات جاویدان صفحه 922

8- سپس مهدی پسر منصور آن را دوباره به اولاد فاطمه داد

9- باز موسی پسر مهدی و برادرش آن را از فاطمیان گرفته تا زمان مأمون

10- مأمون آن را دوباره در سال 210 هجری به فاطمیان برگردانید و در این زمینه نامه ای به نماینده خود در مدینه نوشت که (مضمون ..... البته رسول خدا علیه السلام فدک را به فاطمه دختر خود داد و آن را از راه نیکوکاری برای هزینه های او بازگذاشت و این نیز رویدادی واضح و آشکار بود که در آن هیچگونه شک و تردیدی در میان خاندان رسول خدا صلی الله علیه وآله نبوده و زهرا همیشه فدک را متعلق به خود می دانست و در این زمینه او سزاوارترین کسی است که بایست سخن او را باور نمود و تصدیق کرد .....)

11- و چون المتوکل علی الله به حکومت رسید دوباره آن را پس گرفت ...

پس ملاحظه می گردد که حدیث ابوبکر با کتاب خدا و سنت او مغایرت دارد و نیز با هیچ یک از زمینه های بالا نیز نمی سازد پس چگونه ابن حجر آن را از نشانه های دانایی او می داند،

دست به دامن دروغها:

و بسیار شگفت از کلام ابن حجر باید داشت که در صواعق می نویسد: (این حدیثی که از پیامبر در فضایل علی که می گوید من شهر علم هستم و علی دروازه آن، نمی تواند مستند آن شود که او از ابوبکر داناتر است زیرا ما پاسخ می دهیم که این حدیث نکوهیده است و اگر هم نیکو باشد ابوبکر محراب آن شهر خواهد بود و نیز گاهی مردم در پی کسی می روند که داناتر نیست ولی بهتر می تواند به مردم درس بدهد و در ضمن با حدیث الفردوس که از قول رسول خدا می نویسد (من شهر علم هستم و ابوبکر زیربنا او و عمر دیوارهایش و عثمان آسمان آن و علی درش) و این نشان می دهد که زیربنا و دیوار و آسمان از در بالاتر است .....،

امّا در خصوص دست آویز اول ابن حجر، به طور مشروح بیان شد که حدیث (من شهر علم و علی دروازه آن) را حافظان و دانشمندان حدیث و...، همه صحیح و نیکو شمرده و عده ای هم با صراحت و با ذکر دلایل متقن گفتار امثال این یاوه گویان را نفی کرده اند ..... و امّا در موضوع دست آویز دوم ابن حجر یعنی در خصوص گزارش الفردوس، لازم به این حجر متعصب متذکر شد که در امت اسلام دو نفر را هم نمی توان یافت که چه در مورد بی ارزشی و چه در مورد بی اساسی آن شک کنند زیرا این حدیث بدون هیچ شک و تردید مردود