غدیر در گذر زمان صفحه 177

1 _  مباهله

گلواژه مباهله

مباهله از ریشه « بهل » می باشد و « بهل » در اصل به معنای رها کردن ، وانهادن و ترک نمودن است .(1)

« بُهْلَه » و « بَهْلَه » به معنای لعنت کردن است . ، بَهَلَهُ : لَعَنَهُ ، بَهْلَهُ اللّه ِ : لَعْنَهُ اللّه ِ .(2)

« إْبتِهال » از باب افتعال به معنای تضرّع و تلاش در دعا .(3)

« مُباهَلَه » از باب مفاعله به معنای « مُلاعَنَه » یعنی : دو نفر ، یا دو گروه در یک موضوع مورد اختلاف ، با یکدیگر اجتماع کنند و از خدا بخواهند که لعنت خود را بر شخص یا گروه ستمگر قرار دهد .(4)

نیایشگری که جز خدا همه چیز را فرونهاده ، با یک اخلاص فقط به

1- [1] . ابن فارس ، معجم مقاییس اللّغه ، ج 1 ، ص 311 .
2- [2] . ابن منظور ، لسان العرب ، ج 1 ، ص 522 .
3- [3] . خلیل ، کتاب العین ، مادّه : بهل .
4- [4] . ابن الأثیر ، النّهایه ، ج 1 ، ص 167 .