غدیر در گذر زمان صفحه 178

خدا توجه می کند ، نیایشِ او را « ابتهال » گویند .

دو طرف متخاصم پس از مباهله یکدیگر را یله و رها کرده در معرض لعنت خدا قرار می دهند .

شخصی که از کسی بیزاری جسته او را مورد لعن قرار می دهد ، او را وانهاده ، به حال خود ترک می کند .(1)

آیه مباهله

آیه 61 سوره مبارکه آل عمران ، به « آیه مباهله » معروف است ، زیرا در این آیه پیامبر اکرم  صلی الله علیه و آله مأموریّت یافته که با نصارای نجران مباهله کند :

« فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَأَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَأَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ » ؛

پس از آنچه از دانش به تو داده شده ، اگر کسی در مورد او _ حضرت عیسی _ با توجه به محاجّه و ستیز برخیزد ، پس بگو : بیایید ما فرزندان خود و شما فرزندان خود را فراخوانیم ، ما زنان خود و شما زنان خود را فراخوانیم ، ما خویشتن خود و شما خویشتن خود را دعوت کنیم ، آنگاه « مباهله » کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم .(2)