غدیر، اکمال دین صفحه 128

گمراه کند. ای پروردگار من، به تو پناه می برم از کمی یاران پس از پیروزی و فراوانی یاران.(1)

حضرت زهرا(س) در اتمام حجت با مهاجمانِ به خانه ولایت، چنین فرمود:

من ملتی چون شما نمی شناسم که این گونه پیمان شکن و بدکردار باشند، جنازه رسول خدا صلی الله علیه و آله را در دست ما رها کردید و پیمان هایتان را شکستید و فراموش کردید. ولایت و رهبری امام علی(ع) و ما اهل بیت(ع) را انکار کردید و حق مسلّم ما را ندادید، گویا از حادثه روز غدیرخم آگاهی ندارید.

به خدا سوگند که رسول گرامی اسلام در آن روز، ولایت و رهبری امام علی(ع) را مطرح کرد و از مردم بیعت گرفت تا امید شما فرصت طلبان تشنه قدرت را قطع کند، ولی شما رشته های پیوند معنوی میان پیامبر و خودتان را پاره کردید. بدانید که خداوند در دنیا و آخرت میان ما و شما داوری خواهد کرد.(2)

2. استدلال علی (علیه السلام) به حدیث غدیر

2. استدلال علی(ع) به حدیث غدیر

حضرت علی(ع) در موارد متعددی، جریان غدیر را یادآوری می کرد، از جمله در سال بیست وسوم هجری فرمود:

فَاَنْشَدُوکُمْ بِاللهِ هَلْ فیکُمْ اَحَدٌ قالَ رَسُولُ الله صلی الله علیه و آله مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلی مَوْلاهُ اَللهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرهُ لِیبَلِّغُ الشّاهِدَ الْغایبَ غَیری.(3)

شما را به خدا گواه می طلبم، آیا در میان شما جز من کسی هست که پیامبر درباره او فرموده باشد: «هر کس را که من مولای او هستم، علی مولای

1- بحارالانوار، ج 36، ص 353؛ احقاق الحق، ج 21، صص 26 و 27.
2- نک: بحارالانوار، ج 28، ص 205؛ الغدیر، ج 5، ص 372.
3- الغدیر، ج 1، ص 159؛ تذکره الخواص، ص 17؛ کنزالعمال، ج 6، ص 407.