غدیر، اکمال دین صفحه 51

پس امام صادق(ع) از جزئیات مسافرت او و حوادث بین راه خبر داد که جز او کسی نمی دانست، به گونه ای که جای هیچ گونه تردیدی برای مرد شامی نماند و به امامت آن حضرت ایمان آورد.(1)

6. آیا پیامبر جانشین خود را تعیین نکرد؟

6. آیا پیامبر جانشین خود را تعیین نکرد؟

آیا ممکن است پیامبری که اسلام عزیز را از جان خود بیشتر دوست می داشت، نوای ملکوتی «یا اَیُّهَا الرَّسُولُ بَلّغْ ما اُنْزِلَ اِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ اِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ.» (مائده: 67) را به گوش جان شنیده باشد و به این فرمان الهی بی توجهی کند و برگزیده خدا را به مردم معرفی نکند؟

پیامبر گرامی اسلام از آغاز رسالت خویش، به این موضوع بسیار اهمیت می داد و بارها، جانشین خود را روشن و آشکارا معرفی کرد، از جمله:

الف) در آغاز دعوت به اسلام، خویشان خود را در مکه گرد آورد و فرمود: «علی، وصی و جانشین من است و همه باید از او پیروی کنید».(2)

ب) هنگامی که به جنگ تبوک می رفت، به علی(ع) فرمود:

نسبت تو به من مانند نسبت هارون به موسی است، با این تفاوت که تو پیامبر نیستی. سزاوار نیست من بروم، مگر آنکه تو جانشین من باشی.(3)

ج) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در سال آخر عمر خویش، پس از انجام حج و زیارت خانه خدا، در بین راه در غدیرخم، مقابل ده ها هزار نفر ایستاد و فرمود: «هرکه من مولای او هستم، علی(ع) مولا و سرپرست او خواهد بود».(4)

1- نک: اصول کافی، ج 1، صص 171 _ 173.
2- نک: محمد بن جریر طبری، تاریخ طبری، ج 3، صص 171 _ 173.
3- مسند ابن حنبل، ج 1، ص 331.
4- الغدیر، ج 1، ص 8 .