غدیر، اکمال دین صفحه 73

الحدید هم می گوید: «تمام مفسران روایت کرده اند که این آیه در شأن علی(ع) نازل شد، هنگامی که در بستر رسول خدا صلی الله علیه و آله آرمیده بود».(1)

پنج _ آیه مباهله

پنج _ آیه مباهله

خداوند متعال می فرماید:

فَمَنْ حَاجّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّهِ عَلَی الْکاذِبینَ. (آل عمران: 61)

پس هر کس با تو (درباره عیسی) در مقام مجادله برآید، پس از آنکه به وحی خدا بر احوال او آگاه شدی، بگو که بیایید ما و شما با فرزندان و زنان خود با هم به مباهله برخیزیم تا دروغ گو و کافران را به لعن و عذاب خدا گرفتار سازیم.

مفسران اجماع دارند که مراد از «انفسنا» در این آیه، علی بن ابی طالب(ع) است. پس آن حضرت در مقام و فضایل با پیامبر هم رتبه است. احمد بن حنبل در المسند نقل کرده است:

هنگامی که این آیه بر پیامبر نازل شد، حضرت، علی(ع) و فاطمه(س) و حسن(ع) و حسین(ع) را دعوت کرد و فرمود: بار خدایا! اینان اهل بیت منند.(2)

حاکم هم به همین مضمون اشاره کرده است.(3)

ب) روایات

اشاره

یک _ امام علی(ع)، برادر پیامبر

یک _ امام علی(ع)، برادر پیامبر

حاکم نیشابوری به نقل از عبدالله بن عمر روایت کرده است:

پیامبر میان اصحاب خود عقد اخوت بست و ابوبکر را برادر عمر، طلحه را برادر زبیر و عثمان را برادر عبدالله بن عوف قرار داد. علی(ع) عرض کرد: ای رسول خدا! بین اصحابت عقد اخوت بستی. پس برادر من کیست؟ پیامبر فرمود: تو در دنیا و آخرت برادر من هستی.(4)

آیا اینکه پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ، از میان آن همه صحابی، علی(ع) را برادر خود برمی گزیند، نشانه فضل و برتری مقام علی(ع) بر دیگران نیست؟ استاد خالد محمد مصری می نویسد:

چه می گویید در حق شخصی که رسول خدا صلی الله علیه و آله او را از بین اصحابش انتخاب کرد تا آنکه در روز عقد اخوت، او را برادر خود برگزید. ابعاد ایمان آن حضرت چه بسیار گسترده بود که پیامبر او را بر دیگر صحابه مقدّم داشته و به عنوان برادر برگزیده است.(5)

دو_ امام علی(ع)، مولود کعبه

دو_ امام علی(ع)، مولود کعبه

حاکم نیشابوری می نویسد:

اخبار متواتره دلالت دارد بر اینکه فاطمه بنت اسد، امیرالمؤمنین، علی بن ابی طالب _ کرم الله وجهه _ را داخل کعبه به دنیا آورد.(6)

1- ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج 13، ص 262.
2- مسند ابن حنبل، ج 1، ص 185.
3- نک: المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 150.
4- همان، ص 14.
5- شیعه شناسی، ص 658.
6- المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 550.