فرهنگ غدیر صفحه 22

ادای حق آنان یادآوری می کنند.پیامبر نیز فرموده است:فرزندان خود را با محبت خاندان من تربیت کنید:«أدّبوا أولادکم علی حبّی و حبّ أهل بیتی و القرآن». (1)این مودّت،مایۀ نجات انسان در آخرت و نشانۀ پاکی مولد و رحمت و لطف الهی به دوستداران این خاندان است.در اهمیّت آن همین بس که پاداش رنجها و زحمات پیامبر در طول دعوت الهی خویش قرار داده شده و طبعا ثمرات آن هم به امّتی برمی گردد که چنین برخورد حقشناسانه ای نسبت به صاحب دعوت محمّدی دارند.

مخالفان در همین آیه نیز نسبت به مدلول و مفهوم آن مناقشات و شبهاتی دارند تا از ارزش این منقبت بکاهند. (2)بزرگترین ابراز مودّت نسبت به این خاندان،پذیرش رهبری و امامت آنان و مقدم داشتن ایشان بر دیگران و حجّت شمردن قول و فعل آنان است و وقتی مودّت،واجب الهی باشد،اطاعت نیز تکلیف الهی است و شایستگی و برتری همه جانبۀ آنان معیار لزوم این اطاعت است.پس آیۀ مودت،از پشتوانه ها و دلایل امامت أئمّه نیز محسوب می شود،چون مودّت،تنها محبت قلبی نیست،بلکه فرمانبرداری محبّانه و اطاعت مطلق از مقام ولایت آنان است و تنها یک امر تشریفاتی و اخلاقی نیست،بلکه یک فریضۀ الهی است.امام باقر علیه السّلام دربارۀ این آیه و مودّت ذی القربی می فرماید:

«هی و اللّه فریضه من اللّه علی العباد لمحمّد صلّی اللّه علیه و آله فی أهل بیته». (3)

تولاّی شما فرض خدایی است قبول و ردّ آن مرز جدایی است

دیانت بی شما کامل نگردد بجز با مهرتان دل،دل نگردد

هرآن کس را که در دین رسول است ولایت مهر و امضای قبول است

-حبّ علی علیه السّلام،ذوی القربی،اهل بیت.

1- 1) .اهل البیت فی الکتاب و السنّه،ص 413.در فصل نهم این کتاب به بحث حبّ اهل بیت نگاه کنید.نیز«بحار الانوار»،ج 23 ص 228.
2- 2) .ر.ک:نفحات الأزهار،ج 20 ص 155.
3- 3) .بحار الأنوار،ج 23 ص 239.