فرهنگ غدیر صفحه 222

خ

خاتم بخشی

انفاق انگشتر در حال نماز به فقیر که از سوی امام علی علیه السّلام انجام گرفت،نزول آیۀ ولایت را درپی داشت: إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُونَ . (1)روز 24 ذی حجّه،فقیری به مسجد پیامبر آمده، تقاضای کمک کرد.کسی کمک نکرد.علی علیه السّلام که در حال نماز بود،به او اشاره کرد،وی جلو آمد و انگشتر را از دست امیر المؤمنین بیرون آورد.آیه ای که در این مورد نازل شد، پس از خدا و رسول،کسی را ولیّ و سرپرست مؤمنان معرفی کرد که نماز می خواند و در حال رکوع،زکات و صدقه می دهد. (2)مصداق این آیه کسی جز علی علیه السّلام نبود.راویان متعدد این داستان و نزول آیۀ ولایت را در شأن انفاق حضرت علی علیه السّلام ذکر کرده اند.نزول آیه و ستایش از این انفاق،نه به خاطر گرانی قیمت انگشتر،بلکه به خاطر اخلاص آن حضرت در انفاق بود.این حادثه علاوه بر آن که فضیلت مهمّی از فضایل علی علیه السّلام را بیان کرد، سبب نزول یکی از روشن ترین آیات مربوط به امامت و ولایت شد که پیوسته به آن استشهاد شده است.