فرهنگ غدیر صفحه 296

آنچه در سقیفه اتفاق افتاد،بنای کجی بود که آثار شومش تاکنون باقی است.چه نیکو گفته است شهید پاک نژاد:«در سقیفه،ورشکستگی«إنّ أکرمکم عند اللّه أتقیکم»اعلام گردید و برتری اشرافیت و دربارهای اموی و عباسی تأیید شد.در سقیفه،«منّا أمیر و منکم وزیر»جای«منّا أهل البیت»را گرفت.در سقیفه،ابا بکر،عمر،عثمان،ابو عبیده، عبد الرحمان بن عوف،سالم مولی حذیفه،خالد بن ولید،سعد وقّاص و معاویه غالب شدند و علی،عباس،سلمان،ابو ذر،مقداد،حجر،عمّار،میثم و صعصعه مغلوب گردیدند...در سقیفه،صدها اجتهاد در مقابل نصّ،شرعی شناخته گردید...در سقیفه گفته شد آن کس که خیبر را گشود،نگذاشتند سقیفه را بگشاید...در سقیفه گفته شد بنی هاشم و پیروان علی بهتر است همان نبوّت را بچسبند و خلافت از نبوّت جداست...در سقیفه به تصویب رسید،هرکس بر مسلمانان امیر شود،مشمول«منّا امیر»بوده و اولو الأمر شناخته می شود، ولو آنکه سبط نبیّ گرامی و تمام یاران و فرزندانش را گرسنگی و تشنگی دهد و به قتل برساند و زنانش را اسیر،شهر به شهر بگرداند...در سقیفه می گویند ابا بکر که تعیین جانشین کرد و نبیّ گرامی که جانشینی معین نکردند،هردو درست بوده است!...در سقیفه، این مطلب را وارد و جالب دانستند که نه سر فرماندهی اسامۀ جوان انتخاب خوبی بود،نه انتخاب کردن علی جوان به خلافت کاری درست است!» (1)

-مظلومیت علی علیه السّلام،غصب خلافت،فلته،نامۀ نانوشته.

سکوت 25 ساله

امیر المؤمنین علیه السّلام پس از غصب شدن خلافت،موضع ستیزجویانه و مخاصمت آمیز با خلفا نگرفت و به خاطر حفظ وحدت امت اسلام و جلوگیری از خطر فروپاشی امّت و اساس دین و سیطرۀ دشمنان،دم فروبست و دوران 25 سالۀ صبر و سکوت و خانه نشینی را تحمّل کرد،آنچنان که خار در چشم و استخوان در گلو مانده باشد. (2)

البته تعبیر سکوت و سازش چندان دقیق نیست.آن حضرت برای اثبات حقانیّت خود،