فرهنگ غدیر صفحه 32

پشتیبان،سال حزن و اندوه نامید و پس از آن نتوانست در مکّه بماند و مقدّمات هجرت به مدینه را فراهم آورد.

علامۀ امینی در الغدیر، (1)ایمان ابو طالب را مسلم می داند و می نویسد:مغرضان چون نتوانستند دربارۀ فرزندش علی علیه السّلام نقطۀ ضعف و عیبی بیابند،به پدر او پرداختند و از طریق تشکیک در ایمان او خواستند علی علیه السّلام را بیالایند،در حالی که روحیات و باطن هرکس را از سخنان و سیره و زندگیش و نیز آنچه نزدیکان و بستگانش دربارۀ او می گویند بهتر می توان شناخت.آنگاه به نقل انبوهی از اشعار و کلمات ابو طالب و سخن دیگران دربارۀ وی و احادیثی که دربارۀ اوست می پردازد تا چهرۀ نورانی سیّد ابطح و بزرگ قریش را بنمایاند و به برشمردن تألیفاتی می پردازد که دربارۀ اثبات ایمان او نگاشته شده است و به نقل سخنانی از بزرگان دین اشاره می کند که«ایمان ابو طالب»را از مسلّمات اعتقادی شیعه و اهل بیت دانسته اند. (2)

امام باقر علیه السّلام فرموده است:«مات أبو طالب بن عبد المطّلب مسلما مؤمنا...» (3).ابو طالب مسلمان و باایمان از دنیا رفت.

از آنجا که مغرضان با ایجاد شک در ایمان وی یا در نسبت کفر دادن به او،قصد سست کردن پایه های اوّلیۀ اسلام یا ایجاد وهن و عیب دربارۀ حضرت امیر علیه السّلام داشته اند،عالمان دین به دفاع از کیان مذهب و اثبات پاک و مؤمن بودن دودمان و اجداد علی علیه السّلام پرداخته و در این موضوع،کتابهایی تألیف کرده اند.در مقدمۀ کتاب«ایمان ابی طالب» (4)نام 37 کتاب از کهن ترین زمانها تا عصر حاضر آورده شده که به این موضوع پرداخته است و همۀ اینها نوعی دفاع از ساحت امیر ولایت،علی بن ابی طالب علیه السّلام است.برخی از این کتابها از این قرار است:

«ابو طالب عمّ الرسول»محمّد حسن کامل المحلمی،«ابو طالب مؤمن قریش»عبد اللّه خنیزی،«ایمان ابی طالب»شیخ مفید،«ایمان ابی طالب»شیخ آقا بزرگ تهرانی،«اسنی المطالب فی نجاه ابی طالب»احمد زینی دحلان،«اخبار ابی طالب و ولده»،علی بن محمّد

1- 1) .الغدیر،ج 7 ص 330.
2- 2) .همان،ص 384.
3- 3) .الغدیر،ج 7 ص 390.
4- 4) .از مجموعه آثار شیخ مفید،چاپ کنگرۀ هزارۀ شیخ مفید).