فرهنگ غدیر صفحه 323

شعر شیعی

شعر شیعی از شعر غدیر جدا نیست.از آنجا که«غدیر خم»و ولایت علوی سرچشمۀ جوشش غدیریه های شیعی است و از آنجا که امامت امیر مؤمنان علیه السّلام،نشان کمال دین و ارائۀ الگوی شایسته برای هدایت جامعه است،شاعران شیعه نیز همین جوهرۀ ناب را در سروده های آیینی خود بر محور ولایت مطرح کرده و فرهنگ غنی«شعر شیعی»را بنیاد نهاده اند.شعر شیعی نشأت گرفته از باورهای ناب معتقدان به ولایت علی بن ابی طالب است و آبشخور آن غدیر است،با پیشینه ای درخشان و پیش کسوتانی نامور و محتوایی غنی و متأثّر از آیات قرآن و معارف اهل بیت و سرشار از اشارات قرآنی و حدیثی به مناقب صاحب ولایت.

شعر شیعی هم بعد مدیحه دارد هم مرثیه و هم حماسه.بارزترین شاخصۀ شعر شیعی، پرداختن به مسأله امامت اهل بیت و هدایتگری خاندان عصمت و احیای یاد مظلومیّتهای خاندان رسالت و افشای جنایات ظالمان نسبت به دودمان حضرت رسول صلّی اللّه علیه و آله است.ازاین رو در آیینۀ شعر شیعی،تصویری از فضیلتها،پاکیها،مبارزات حق طلبانه،مظلومیّت عترت و حماسۀ عاشورا و غدیر دیده می شود.از آنجا که حقیقت تشیّع،ریشه دار و ماندگار است شعر شیعی نیز جاویدان و فروغ بخش و حرکت ساز است و گنجینه ای از علوم و معارف اهل بیتی و قرآنی است.-شعرای غدیر،شعر غدیر،مدایح علوی،غدیر و فرهنگ مکتوب.

شعر غدیر

شعر غدیر،سروده هایی است که شاعران شیعه در آن به یادکرد حادثۀ غدیر خم و امامت حضرت علی علیه السّلام و ذکر مناقب و فضایل آن حضرت و آیات و روایاتی که در شأن اوست پرداخته اند و از این رهگذر،انبوهی از غدیریّه ها پدید آمده است.به اینگونه شعرها «شعر ولایی»نیز گفته می شود.شاعران غدیر،ادبیات و شعر را در مسیر هدف متعالی تبیین آرمانهای شیعی و اثبات حقانیّت علی علیه السّلام و ولایت او و گسترش شور علی دوستی و علی جویی به کار گرفتند و اینگونه حادثۀ غدیر را زنده نگه داشتند.یکی از نویسندگان می نویسد: