فرهنگ غدیر صفحه 35

غلط در عصر خلفا و صدر اسلام پرداخته است و صد مورد از آنها را مستند ذکر کرده است، از قبیل:حادثۀ سقیفه،سپردن خلافت به عمر از سوی ابو بکر،اعتراض به فرماندهی اسامه،مخالفت با سهم«مؤلّفه قلوبهم»و«ذی القربی»در زکات،غصب فدک،جلوگیری از نگارش احادیث پیامبر،اسقاط«حیّ علی خیر العمل»از اذان و اقامه،جلوگیری از تمتّع در حج و زنان،گریستن بر مردگان و دهها مورد دیگر. (1)

-پنج شنبۀ شوم،سقیفه،نامۀ نانوشته،فلته.

اجماع

در لغت،به معنای عزم و تصمیم یکپارچۀ گروهی بر سخنی یا عملی است و در اصطلاح فقهی،اتّفاق فقها و مجتهدین در یک مسأله که کاشف از قول و نظر معصوم است و یکی از ادّلۀ اربعه برای اثبات احکام شرعی است،در کنار قرآن و سنت.اهل سنت برای اجماع،اعتبار ذاتی قائلند،امّا شیعه آن را به لحاظ کشف از قول معصوم،حجّت می دانند.

در داستان خلافت ابو بکر،چون معیاری قرآنی و حدیثی برای آن نیافتند به«اجماع» متوسّل شدند و با ادّعای اینکه پیامبر فرموده است«امّت من بر خطا اجتماع نمی کنند» توجیهی برای خلافت او دست وپا کردند،در حالی که آنچه در سقیفه پیش آمد،نه اجماع اهل مکه و مدینه بود،نه اجماع مهاجر و انصار،نه اجماع اصحاب پیامبر و نه حتّی اجماع حاضران در سقیفه،چون برخی از آنان مخالف بودند و هرگز بیعت نکردند.از جمله کسانی که بیعت نکردند عبارت بودند از:عباس بن عبد المطلب،فضل بن عباس،زبیر،خالد بن سعید،مقداد،سلمان،ابو ذر،عمّار،براء بن عازب،ابیّ بن کعب،سعد بن عباده و گروهی از مهاجرین و انصار. (2)-خلافت بی دلیل،سقیفه.

احادیث غدیر

غدیر،مظهر امامت شیعی و وصیّت پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله است.حدیث غدیر،کلام حضرت رسول صلّی اللّه علیه و آله در تعیین علی بن ابی طالب علیه السّلام به جانشینی خویش است که معروف ترین جملۀ