فرهنگ غدیر صفحه 352

ض

ضحّاک بن قیس

از چهره های غارتگر و مفسد و دستیار معاویه و از فرماندهان سپاه دمشق که در ایجاد بلوا و فتنه در قلمرو حکومت امیر المؤمنین علیه السّلام کوشا بود.

وی همراه چند هزار نفر در مرز غربی عراق،در منطقۀ حکومت حضرت علی علیه السّلام به تاخت وتاز و حمله به مردم و حاجیان و غارت اموالشان پرداخت و عمرو بن قیس-والی منصوب از سوی آن حضرت-را کشت.پس از این واقعه،امیر مؤمنان سخنرانی کرد و مردم را به مقابله فراخواند،امّا پاسخ سرد مردم سبب شد که حضرت خطبه ای انتقادی و گلایه آمیز از سستی و بی حالی یارانش ایراد کند. (1)

وی مدتی هم پس از مرگ زیاد بن ابیه والی کوفه بود و بر جنازۀ معاویه نیز نماز خواند.

در جنگ صفین و قیام حجر بن عدی و بسیاری از حوادث آن روزگار،در خط امویان بود و بر ضدّ جبهۀ حق می کوشید. (2)