فرهنگ غدیر صفحه 382

بنای ناسازگاری نهادند(-خوارج نهروان)عامل بروز جنگ نهروان شدند و اغلب آنان در آن جنگ کشته شدند.در نهایت،در 19 رمضان سال 40 هجری،امیر المؤمنین به دست یکی از همان خوارج که جان سالم به در برده بود،به نام ابن ملجم ضربت خورد و در 21 رمضان به شهادت رسید.

امام علی علیه السّلام هنگام شهادت 63 سال داشت و مدّت نزدیک به 5 سال حکومت کرد و شهید عدالت خویش گشت.پس از شهادت،پیکر او را در بیرون کوفه(-نجف)در محلّی به نام غریّ دفن کردند.جای قبر او تا سالها پنهان بود(-قبر پنهان علی علیه السّلام).اکنون در شهر نجف از شهرهای عراق،مرقد نورانی او جلوه گاه محبّت و ولایت و عدالت است و زیارتگاه عاشقان مولی. (1)-امیر المؤمنین،فضایل علی،القاب و کنیه های علی، کتاشناسی علی،سیرۀ علوی،مدایح علوی و...

علی علیه السّلام از زبان دیگران

اشاره

«عطر آن است که خود ببوید،نه آنکه عطّار بگوید».شخصیت علی علیه السّلام در زندگی و گفتار و کردارش و در آیات قرآن و احادیث نبوی و روایات أئمۀ معصوم و هزاران کتاب و اثر،آن چنان مشهود و روشن است که نیازی به استناد به سخنان دیگران نیست.امّا برای آنکه نشان داده شود این ابرمرد بی نظیر تاریخ،چشم و دل غیرمسلمانان و غیر شیعه را نیز مسحور و مسخّر خویش ساخته است،به عنوان نمونه جملاتی را از دیگران(غیر مسلمانان و مسلمانان غیر شیعه)می آوریم:

در گفتار غیرمسلمانان:

شبلی شمیّل(از پیشتازان مکتب مادیگری):

پیشوا علی بن ابی طالب،بزرگ بزرگان،یگانه نسخه ای است که نه شرق و نه غرب،نه