فرهنگ غدیر صفحه 388

خور فهم و ظرفیّت مخاطبان بوده است،وگرنه:

کتاب فضل تو را آب بحر کافی نیست که تر کنیم سرانگشت و صفحه بشماریم

ترسیم شخصیت و سیمای آن حضرت از زبان خودش در این مختصر نمی گنجد،گوشه ای از بیانات حضرت دربارۀ خویشتن چنین است:من نزدیکترین خویشاوند پیامبرم که از دوران طفولیت با او بوده ام و همچون جزئی از وجود رسول خدا و بازوی او،فروغ تابان او،شاخه ای از درخت وجود او بودم.دین من دین اوست و شرافتم شرافت پیامبر،در حال زنده بودن پیامبر و پس از وفاتش،از همه به او نزدیک تر و سزاوارتر بودم،آخرین کسی بودم که وی را دیدم و رسول خدا سرش بر دامن من بود که به ملکوت خدا پرکشید.من بنده ای از بندگان محمّدم،هرگز با او مخالفت نکرده ام،در هیچ فضیلتی کسی جز پیامبر بر من تقدّم ندارد.اولین فردم که دعوت حق را پذیرفت.من،آیت کبری،صدّیق اکبر،فاروق اعظم،قرآن ناطق،داناترین فرد به کتاب و سنّت،تقسیم کنندۀ بهشت و دوزخ،صاحب علم بلایا و منایا،حیدر کرّار و فصل الخطاب و وصیّ پیامبرم و...(که همۀ اینها مضمون احادیثی از آن حضرت است).

در خطبه هایی شگفت و احادیثی طولانی آن حضرت مناقب مهمّی برای خویش برشمرده است،مثل حدیثی که در کتاب«اختصاص»روایت شده و در پاسخ به سؤال یکی از بزرگان یهود،منقبتهای ویژه برای حضرت بیان شده است، (1)یا حدیث دیگری در خصال صدوق که مکحول روایت کرده که امام،هفتاد فضیلت اختصاصی برای خویش بیان کرده است. (2)و احادیث فراوان دیگر.به عنوان نمونه یک حدیث می آوریم:«أنا حجّه اللّه،و أنا خلیفه اللّه،و أنا صراط اللّه،و أنا باب اللّه و أنا خازن علم اللّه و أنا المؤتمن علی سرّ اللّه و أنا امام البریّه بعد خیر الخلیقه محمّد نبیّ الرّحمه صلّی اللّه علیه و آله»، (3)منم حجّت خدا،منم خلیفۀ خدا،منم راه خدا،منم در خدا،منم گنجینه دار علم خدا،منم امین سرّ خدا،منم پیشوای مردم پس از بهترین مخلوقات،محمّد صلّی اللّه علیه و آله پیامبر رحمت.بجز احادیث آن حضرت،در

1- 1) .الاختصاص،ص 163 تا 183 و بحار الأنوار،ج 38 ص 167.
2- 2) .خصال،ص 572،موسوعه الامام علی بن ابی طالب،ج 8 ص 234.
3- 3) .امالی صدوق،ص 88،روضه الواعظین،ص 114.