فرهنگ غدیر صفحه 4

آ

آبار علی علیه السّلام

به معنای«چاههای علی علیه السّلام».منطقه ای در حاشیۀ مدینه در محدودۀ مسجد شجره که دارای چاههایی بوده که علی علیه السّلام برای استفادۀ زائران خانۀ خدا حفر کرده بود.به آن«آبیار علی»هم گفته می شود.حضرت علی علیه السّلام در دوران غربت و انزوا از صحنۀ سیاسی پس از وفات پیامبر،بخشی از اوقات خود را به کار در باغ و مزرعه و حفر چاه و چشمه و آباد سازی زمین می گذراند و آب آن چاهها و چشمه ها را وقف فقرا می کرد. (1)وقفنامه های حضرت برای صدقه قرار دادن آن چشمه ها و چاههای احداث شده در کتب تاریخ ثبت است.وی در منطقۀ ینبع نیز چاهی کند و چون به آب رسید،فوری وقفنامه ای نوشت و آن را صدقه برای زائران و فقیران قرار داد.

در کامل مبرّد،موارد فراوانی از چاهها و چشمه های احداث شده و موقوفات و صدقات علی بن ابی طالب علیه السّلام،را در مدینه،ینبع و جاهای دیگر آورده که همه نشانگر تلاش اقتصادی و سازندۀ حضرت امیر از یک سو و بعد رسیدگی به محرومین از طریق موقوفات و صدقات از سوی دیگر است. (2)-ینبع،علی و چاه!