فرهنگ غدیر صفحه 450

به مشام جانها بیشتر می رسید و مثل خورشید زیر ابر نور می افشاند و مانند روشنایی روز، آشکار می شد. (1)با آنکه مناقب آن حضرت بی شمار است و حجم عظیمی از کتب روایی را آکنده است،امّا به اختصار،برخی از آنها یاد می شود:

1-تولّد در کعبه،افتخاری که از آغاز خلقت تا پایان برای کسی اتفاق نیفتاده است و نخواهد افتاد.(-مولود کعبه).
2-شرافت خانوادگی،به لحاظ انتساب به بنی هاشم و داشتن پدری چون ابو طالب و مادری چون فاطمۀ بنت اسد،که جلالت هردو بسیار والاست(-ابو طالب).
3-پروردۀ دامان رسول خدا.وی از کودکی و نوجوانی در دامان پیامبر بزرگ شد و همواره با او بود.خود امام،به این ویژگی ممتاز اشاره دارد و به آن افتخار می کند. (2)
4-سبقت در اسلام آوردن،به اتفاق عالمان و مورّخان مهمّ،اولین کسی که از مردان به پیامبر خدا ایمان آورد،علی علیه السّلام بود. (3)همچنین جزء اولین پیشگامان در نماز بود و چند سال،جز خدیجۀ کبری و علیّ مرتضی همراه پیامبر کسی نماز نمی خواند.
5-خفتن در بستر پیامبر.از این حادثه و ایثار با عنوان«لیله المبیت»یاد می شود.آنگاه که مشرکان برای قتل پیامبر همدست شدند،وی در بستر رسول خدا خوابید و پیامبر همان شب از مکه بیرون رفت و آغازی برای هجرت به مدینه بود.قرآن به این فداکاری و معاملۀ جان با خدای جان آفرین اشاره دارد: «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ...» (4)(-لیله المبیت).
6-هجرت با رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله.در قرآن و اسلام،هجرت یک فضیلت است و مهاجران از وجهۀ خوبی برخوردار بودند.حضرت علی علیه السّلام هم افتخار مهاجرت از مکّه به مدینه را داشت.
7-گشوده ماندن در خانۀ او به مسجد پیامبر.در اوایل هجرت،پیامبر همۀ درهایی را که از خانه ها به مسجد گشوده می شد بست،تنها در خانۀ علی علیه السّلام بازماند«و سدّ الأبواب
1- 1) .شرح نهج البلاغه،ابن ابی الحدید،ج 1 ص 17.
2- 2) .نهج البلاغه،خطبۀ 192(قاصعه).
3- 3) .الغدیر،ج 3 ص 237.
4- 4) .بقره،آیه 207.