فرهنگ غدیر صفحه 459

ق

قاسطین

قاسطین هرچند از ریشۀ قسط(به معنی عدل)است،امّا معنای آن ستمگرانی اند که با قسط و عدل مخالفند.قرآن نیز قاسطین را هیزم دوزخ شمرده است. 1در تاریخ،مراد از قاسطین کسانی اند که زیربار حکومت عدل علوی نرفتند و با شکستن بیعت با او ستیز کردند و امیر المؤمنین با آنان جنگید(-جنگ صفین).قاسطین،عمدتا دشمنان آن حضرت بودند که بر محور حکومت شام و امویان گرد آمدند و جنگ صفین را به راه انداختند.معاویه،عمروعاص،عبید اللّه بن عمر،عبد الرحمن بن خالد،عبد اللّه بن عمروعاص،مروان حکم،معاویه بن خدیج،ضحاک بن قیس،بسر بن ارطاه،ابو الأعور سلمی،حبیب بن مسلمه،و شرحبیل بن سمط کندی از چهره های شاخص قاسطین و از سران و فرماندهان سپاه معاویه در جنگ صفین بودند. 2

جنگ صفین،یکی از فتنه های آنان بود.قتلها،غارتها،تفرقه افکنیها،جاسوسیها و دروغ پراکنیها و نیز آشفته ساختن اوضاع بر ضد حکومت مشروع امیر المؤمنین علیه السّلام از جمله