فرهنگ غدیر صفحه 53

گرفته و در خانۀ یکایک مهاجران و انصار رفتند،حق علی را یاد کرده و آنان را به یاری امام حق فراخواندند.عدّۀ معدودی قول یاری دادند،امّا باز کوتاهی کردند.علی علیه السّلام خانه نشین شد و به جمع آوری قرآن پرداخت.پس از چند روز به مسجد رفت و پیش ابو بکر و حاضران با صدای بلند اعلام کرد:من پس از رحلت پیامبر مشغول غسل و دفن او و سپس جمع آوری قرآن بودم.آن قرآن را بر آنان عرضه کرد،سپس فرمود:روز قیامت نگویید که من شما را به یاری خویش فرانخواندم و حق خود را به شما یادآوری نکردم و شما را به کتاب خدا فرانخواندم!...چند روز گذشت و بازهم نسبت به درخواست ابو بکر و عمر که از او می خواستند بیعت کند اعتنا نکرد و فرمود:چه زود عهد پیامبر را فراموش کردید!بازهم شب شد و همراه همسر و فرزندانش به در خانۀ اصحاب پیامبر رفت و با یادآوری حق خود و یاری خواهی از آنان،«استنصار»کرد،تنها چهار نفر پاسخ مثبت دادند.

آن حضرت حجت را تمام کرد،امّا چون یاری خواهی او را جواب ندادند،خانه نشین شد،حوادث بعدی و حمله به خانۀ فاطمه و بردن علی علیه السّلام به مسجد برای بیعت و...پیش آمد. (1)سالها بعد نیز وقتی گزارش آن وقایع را می داد،فرمود:چون درنگریستم،دیدم جز خانواده ام یاوری ندارم.جام زهر نوشیدم و پلک بر خار فروبستم و به تلخی روزگار گذراندم:«فنظرت فاذا لیس لی معین إلاّ أهل بیتی». (2)

-احتجاج به غدیر،مظلومیّت علی علیه السّلام،سکوت 25 ساله.

اسد اللّه

شیر خدا،اسد اللّه الغالب،شیر حق هم به کار رفته است،از القاب حضرت علی علیه السّلام است که نشان دهندۀ شجاعت آن حضرت در میدانهای مبارزه است.امام سجاد علیه السّلام نیز در معرفی آن حضرت با تعبیر«أسد اللّه الغالب،مطلوب کلّ طالب»از جدّ خویش یاد کرده است. (3)

این صفت دربارۀ حضرت حمزۀ سیّد الشهدا هم به کار رفته است،ولی در فرهنگ شیعی و ادبیات و اشعار،دربارۀ امیر المؤمنین به کار می رود.

1- 1) .منابع تاریخی،از جمله«بحار الأنوار»،ج 28 ص 264 به بعد.
2- 2) .نهج البلاغه،خطبه 26.
3- 3) .مقتل الحسین،خوارزمی،ج 2 ص 78.