شاخصه های تربیت آرمانی از نظرگاه امیرالمؤمنین علیه السلام صفحه 264

1- جوادی آملی، 1382، ج 15: 84

2- الشریف الرضی، 1387ق: 28.

3- الشریف الرضی، 1387ق: 03.

مراقبه ی ویژه قرار می دهد تا آنها را بر خشنودی خدا استوار سازد. امیر المؤمنین (علیه السلام)ی به این نکته ی زیبا توجه داده اند: «إن أخوف ما أخاف علیکم إثنان: إتباع الهوی وطول الأمل. فأما اتباع الهوی فیصد عن الحق وأما طول الأمل فینسی الآخره: هراسناک ترین چیزی که می ترسم دامن گیر شما گردد دو چیز است: پیروی از هوای نفس و آرزو دراز. زیان پیروی از هوای نفس آن است که راه حق و حقیقت را می بندد و اما زیان آوری طولانی آن است که سبب فراموشی آخرت خواهد شد»(1). وقتی انسان بداند موجودی ابدی است که عقاید و اخلاقش زنده است، آن گاه یاد معاد، بهتر آدمی را به هدف بعثت نزدیک می کند و وظاف او را تبیین می کند.

یاد معاد بهترین سازنده ی انسان

از آن جا که یاد معاد همان یاد مبدأ است، انسان می تواند در پرتو سازندگی این یاد، از برکات اعتقادی، اخلاقی، رفتاری بهره مند شود و چون یاد خدا انبعاث از جهان طبیعت است، حقیقت گناه را بر آدمی روشن می سازد و آدمی معصیت نمی کند(2)

یاد معاد و اخلاق: یاد مرگ و قیامت انسان را دل شکسته و .