زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 119

ما اگر اهلش باشیم، اگر ذوق شکفتن و شوق روییدن و سبز شدن و برآمدن و عشق جوانه زدن و رشد یافتن در ما باشد، می توانیم در کنار «تحویل سال»، شاهد «تحویل حال» هم باشیم.

می توانیم با عوض شدن تقویم، اخلاق خود را هم عوض کنیم.

می توانیم با کنار نهادن تقویم کهنه، رفتار ناپسند خویش را هم دور افکنیم.

حیف نیست که سال عوض شود، ولی ما عوض نشویم؟

بیایید کمی در کارنامه پارسال خود تأمل کنیم؛ چه بودیم؟ چه کردیم؟ چه شدیم؟ تا کجا آمدیم؟ چه به دست آوردیم؟ چه از کف دادیم؟ در داد و ستد عمرمان با «زمان» سود کردیم یا زیان بردیم؟

چرا ما هماهنگ با کاروان هستی، گام برنداریم؟

چرا ما «نو» نشویم؟(1)

در انتظار بهار

در انتظار بهار

التماس سبز شکفتن در نگاه همه غنچه ها موج می زند. نشاط بهارانه ای، مثل خون در رگ زمین می دود و درخت که روزهای پاییزی و عمر کوتاه زمستانی اش را پشت سر می گذارد، عاشقانه ترین فصل زندگی خود را آغاز می کند و از برگ های سبزش در آسمان آبی آرزوهایش چتری می سازد تا رهگذران خسته کوچه های تابستان، زیر آن جرعه جرعه سایه بنوشند.