زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 167

فصل پنجم: هدیه عید

اشاره

فصل پنجم: هدیه عید

در شور و شعف بهاران، دل ها هم بهاری می شود، طراوت و لطافتی تازه می یابد، مهربان می شود و به نثار محبتی مشتاق.

چه زیباست آن گاه که با نثار هدیه ای کوچک چهره غمگین کودکی محروم، دوباره لبخند می زند، قلب کوچک فرزند، لبریز از عشق و امید می گردد و پیوند دیرینه دوستان دوباره تجدید می شود و قهر و کینه، آشتی و محبت را جای گزین خویش می سازد.

هدیه دادن از عادات پسنده و امتیازهای ویژه ای است که نوروز ایرانیان را رنگی دیگر می بخشد و کانون های دوستانه را رونقی تازه می دهد؛ به ویژه زمانی که سبب زدودن کینه ها و تیرگی ها شود و مهری دوباره در قلب ها برویاند یا به تن بیمار رنجور شادی بخشد.

یکی از خدمت کاران امام صادق علیه السلام روایت می کند: یکی از خادمان حضرت مریض شده بود و ما جمعی از خادمان به عیادت او می رفتیم. به امام جعفر صادق علیه السلام برخورد کردیم. حضرت پرسید: کجا می روید؟ گفتیم: عیادت فلانی. فرمود: آیا سیب یا گلابی یا مقداری عطر یا عود (به رسم هدیه) به همراه دارید؟ گفتیم: نه. فرمود مگر نمی دانید، آنچه برای مریض برده می شود، او را شاد می کند.(1)

امام صادق علیه السلام در جای دیگر سفارش می کند:

به یکدیگر هدیه دهید تا محبتتان در قلب هم جای گیرد، چرا که هدیه