زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 185

پیامبر، گوسفندی را ذبح کردند. هر یک از کاروانیان مسئولیتی را پذیرفت و رسول خدا فرمود: جمع آوری هیزم _ جهت آتش _ نیز بر عهده من. اصحاب گفتند: ای رسول خدا! شما بنشینید و انجام کارها را به ما واگذارید. پیامبر فرمود: من می دانم شما این کارها را انجام می دهید، ولی خداوند دوست ندارد که بنده اش را در میان یارانش با وضعیتی متمایز از دیگران ببیند و او برای خود نسبت به یاران و همراهان امتیازی قایل شود. سپس حضرت به صحرا رفت مقداری هیزم برای طبخ غذا جمع آوری کرد».(1)

ح) حفظ آرامش و خون سردی در حوادث

ح) حفظ آرامش و خون سردی در حوادث

گاه خطرها و حوادث، مسافر را دچار اضطراب می کنند. در این هنگام آنچه می تواند آرامش را به دیگران باز گرداند و جمع را در اقدام مناسب و بجا یاری بخشد، حفظ خون سردی و آرامش خویش و دیگران است. در این وضعیت، بهتر است به دامان خدا پناه برد و با ذکر یاد او و دعا، جان و روان را آرامش بخشید؛ زیرا خداوند در قرآن می فرماید: «أَلا بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ؛ همانا تنها یاد خدا، آرام بخش دل هاست».(2)

این دعا را حضرت موسی بن جعفر علیه السلام به یاران خود آموخت تا در تنهایی سفر زمزمه کنند:

هر چه خداوند بخواهد، همان خواهد شد. هیچ قدرتی نیست مگر از سوی خدا. پس خدایا! وحشت و هراسم را به امنیت بدل فرما و مرا در تنهایی