زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 235

1. ارزش عمر در نگاه قرآن و روایات

1. ارزش عمر در نگاه قرآن و روایات

در قرآن کریم و کلام و سیره معصومان، در موارد بسیاری به ارزش عمر و استفاده از فرصت ها تذکر داده شده است:

ناسپاسان در دوزخ فریاد می زنند: پروردگارا! ما را از دوزخ خارج کن تا عمل صالحی انجام دهیم، غیر از آنچه تا کنون انجام داده ایم. (در پاسخشان گفته می شود:) آیا شما را به اندازه ای که اهل ذکر در آن متذکر می شوند، عمر و فرصت ندادیم؟ آیا رسولان بیم دهنده به سراغ شما نیامدند؟ اکنون بچشید که برای ظالمان هیچ یاوری نیست! (فاطر: 37)

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: «ای اباذر! بر عمر خویش بیش از پول و ثروت خود بخیل باش».(1)

امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیز در زمینه استفاده از عمر چنین فرمود:

به درستی که اوقات تو اجزایی از عمر تو هستند. پس زمانی را صرف مکن مگر در آنچه سبب رستگاری ات گردد.(2)

و در فرازی دیگر، به زیبایی، زبان حال عمر را چنین ترسیم کرده است:

روزی نیست که بر آدمی وارد شود مگر آنکه بگوید: ای فرزند آدم! من روز جدید و تازه ای هستم و بر تو گواه؛ پس مرا سبب نیکی قرار ده و کار خوبی در من انجام ده که روز رستاخیز به سود تو گواهی دهم. به راستی که از آن پس (در سرای دیگر) هرگز مرا نخواهی دید.(3) (زیرا محل عمل و تکلیف همین دنیاست و آخرت، سرای عمل و ظرف تکلیف نیست و روز حساب است).

حضرت علی علیه السلام در روایت دیگری، تصویر عمر را در سه بخش بیان

1- مکارم الاخلاق، ص 460. قال رسول الله: یا اَباذَر کُنْ عَلی عُمْرِکَ اَشَحَّ مِنْکَ عَلی دِرْهَمِکَ وَ دینارِکَ.
2- بحارالانوار، ج 7، ص 325.
3- بحارالانوار، ج 7، ص 325.