زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 244

_ گوهر عمر به خیرگی از دست دادن، مرگ قبل از وقت مقرر است.

_ کسی که قدر و ارزش وقت را نداند، از بازار زندگی تهی دست رود.

_ با از دست دادن لحظه های طلایی وقت، کوله بار حسرت همواره بر دوش غافلان خواهد بود.

د) متن ادبی

اشاره

د) متن ادبی

زیر فصل ها

فصل های زندگی

کار امروز را به فردا میافکن

امروز را دریابیم

قدرشناسی از عمر

فرصت ها را غنیمت شماریم

پلی به فردا

کارنامه

هنگام محاسبه

فصل های زندگی

فصل های زندگی

فرصت های زندگی را هم می توان «رفو» کرد. می توان به مبارزه با فرسایش عمر پرداخت. به شرط آنکه نقاط آسیب پذیر یا آسیب دیده را بشناسی و متوجه ضرر و خطر شوی. وگرنه، کسی که در ارزیابی زندگی و شخصیت خویش، دیدگاه روشنی از وضعیت خود ندارد و نمی تواند خود را تجزیه و تحلیل کند، امیدی هم نیست که برای مرمت آسیب ها و فرسودگی استعدادهایش فکری کند.

چه کسی بیشتر غصه می خورد؟ آن که «آگاه»تر و بیناتر است؛ وگرنه، آدم های بی خیال و بی خبر، غم و غصه ای ندارند و در گذران زندگی، چیزی را کم نمی بینند تا به خاطر فقدانش اندوهگین شوند.

تابستان عمر، فصل میوه چیدن از کِشت های بهار است. بهار زندگی، دورانی است که انسان از فکر نیرومند، استعدادهای سرشار و توانِ جسمی و روحی بسیار بهره مند است؛ یعنی همان فصل «جوانی».

آن که در فصل شاداب زندگی، بارش را ببندد و آموخته ها را بیاموزد و تجربه کسب کند، در بقیه مدت، از محصول آن تکاپو سود می برد.

کسانی هم که «سرمایه جوانی» را هدر می دهند، نصیب شان در آینده عمر جز بارِ حسرت و میوه ندامت نخواهد بود.