زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 245

کافی است چند لحظه پای صحبت و سخن سالخوردگان بنشینی و تلخی حسرت روزهای برباد رفته جوانی را از زبانشان بشنوی.

حال تو در کدام فصل زندگانی خود به سر می بری؟

جوانی ات را چگونه گذرانده ای و «تابستان» زندگی ات را چه سان سپری می کنی؟

آیا آنچه در پیش داری، پاییز بی برگ و بار و زمستان خشک و سرد است یا بهاری پرثمر و فصلی پرنشاط؟(1)

کار امروز را به فردا میافکن

کار امروز را به فردا میافکن

زندگی، دفتری است که هر روز یک صفحه آن مقابل شما باز می شود. نیروی خود را برای خواندن صفحه ای که جلو شماست، به کار برید و به صفحاتی که هنوز باز نشده یا از جلوی شما گذشته است، فکر نکنید. هر روز که پیش می آید، وظایف و مسئولیت ها و مقتضیات و حوادث تازه به همراه خود می آورد... .

غافل منشینید که قافله عمر در گذر است. کار امروز را به فردا حواله مکنید. از کجا معلوم که فردا فرصت و قدرت و حوصله شما بیش از امروز باشد! مگر فردا چه معجزه ای رخ می دهد که شما بدان چشم امید دوخته اید و همه چیز را برای آن می خواهید. فراموش نکنید که دیروز مرده و فردا هنوز از مادر زمان متولد نشده است. بنابراین، شما هرچه می خواهید، از امروز بخواهید. دقایق زندگی مانند گل هایی است که پشت سر هم شکفته