زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 252

ما شب شد و روز آمد بیدار نگشتیم

خُرما نتوان خورد از این خار که کشتیم

دیبا نتوان یافت از این پشم که رشتیم

پایان رسید عُمر و دم رفتن ما شد

از خانه و باغ و زن و فرزند گذشتیم(1)

غنیمت شمردن فرصت

غنیمت شمردن فرصت

به پیری چون رسد انسان، دگر برنا نمی گردد

قد سرو چون کمان گردد، دگر رعنا نمی گردد

مده بیهوده از کف، گوهر نقد جوانی را

که از او پربهاتر گوهری پیدا نمی گردد(2)

* * *

غنیمت شمر فرصت و کن شتاب

که فرصت ز سر بگذرد چون سحاب

به منظور خود تا توانی بکوش

به تن جامه نو ز همّت بپوش

به همّت بزن بال و پر ای بشر

که آری جهان را همه زیر پر(3)

1- علی قرنی، نصایح و مواعظ سودمند، قم، نمونه، 1372، ج 1، صص 51 و 362.
2- علی قرنی، نصایح و مواعظ سودمند، قم، نمونه، 1372، ج 1، ص 323.
3- علی قرنی، نصایح و مواعظ سودمند، قم، نمونه، 1372، ج 1، صص 51 و 362.