زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 287

فصل سوم: بیهوده گذراندن وقت

اشاره

فصل سوم: بیهوده گذراندن وقت

زیر فصل ها

1. مجلس های وقت گذرانی

2. زیاده روی در شوخی و خنده

3. اتلاف تعطیلات

4. پیشنهادهایی برای اوقات فراغت

5. زیرنویس

6. شعر

1. مجلس های وقت گذرانی

1. مجلس های وقت گذرانی

از دیدگاه فرهنگ اسلامی، هم نشینی باید عاملی جهت تنبه، بیداری و رشد انسان باشد و روزنه ای به سوی اصلاح و کمال نفس بگشاید. مجلسی که جز گذران وقت به بیهودگی و بطالت در آن نباشد، آثاری جز خسران و حسرت در پی نخواهد داشت. امروزه به ویژه در ایام نوروز در میان بعضی از مردم رایج است که یکدیگر را به شب نشینی های طولانی دعوت می کنند. چنین مجالسی در رشد و تعالی انسانی و ایمان و قرب به خدا جایگاهی نخواهد داشت. چنان که حضرت علی علیه السلام تصریح می کند: «مَجالِسُ اللَّهوِ تُفْسِدُ الاِیمان؛ مجالس لهو، ایمان را فاسد می سازد».(1)

در حقیقت، بیهودگی و اشتغال به لهو و لعب و امور بی نتیجه ای که آثار مشروعی بر آن مترتب نیست، گویای جهالتی ریشه دار در شخصیت انسان است. امیرالمؤمنین علی علیه السلام این نکته را در جمله ای کوتاه چه نیکو بیان داشته است:

«اَللَّهْوُ ثِمارُ الجَهلِ؛ بیهودگی، میوه نادانی است».(2)

با توجه به اهمیت هم نشینی های مفید و سازنده در ارتقای سطح فضایل معنوی جامعه، روایت های بسیاری، هم نشینی با اهل هوا و هوس را منع و به نشست و برخاست با اهل علم و ایمان سفارش کرده اند. چنان که امام