زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 32

نوروز، روز تحول جان

نوروز، روز تحول جان

زمان می گذرد، ولی خوبی ها و صداقت ها باقی است. تقویم و سال، عوض می شود، ولی سنت های الهی تغییرناپذیر است. ما کنار جویبار زمان نشسته و شاهد گذران عمر و فرصت هاییم.

گذشتِ شب و روز و سپری شدن هفته ها و ماه ها، برای ما «کارنامه» تشکیل می دهد. این کارنامه را مرور کنیم، تا چهره خود را در «آینه اعمال» خویش بنگریم. آینده، در گرو گذشته و حال ماست. آینده ما، مرهون تصمیم و اراده ها، بیداری ها، محاسبه ها و مراقبت های ماست و ما مسئول عمر و استعدادهای خویشیم.

دفتر عمر ما گشوده است تا در برگ برگ این کتاب، با ایمان و عمل خویش چه بنگاریم؟ آیا گذشته ما به امیدِ آینده، و آینده ما به حسرتِ گذشته خواهد گذشت؟ درس های «تحویل سال» را فراموش نکنیم. طبیعت، نو می شود؛ ما چرا «نو» نشویم؟

باید در وجود خویش هم عیدی پدید آورد و به خانه تکانی دل پرداخت. باید در کنار «تحویل سال»، شاهد «تحول حال» بود و با عوض شدن تقویم، اخلاق را هم عوض کرد.

حیف نیست که «سال» عوض شود، ولی ما عوض نشویم؟ در آغاز بهار و طراوت فروردین، چهره طبیعت خرم می شود و درختان و صحرا لباس سبز رویش می پوشند. به جاست ما نیز با طهارت جان و طراوت روح و تحول اخلاق، در دل و فکر خویش، بهاری معنوی بیافرینیم.(1)