زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 41

می دانستم، می دانستم که دل های شما به بزرگی آسمان است و هیچ وقت دوستان هم سن و سال خود را فراموش نمی کنید؛ آفرین به شما که هر چه را برای خودتان می پسندید و دوست دارید، برای دیگران هم می پسندید. وقتی از لباس نو عید خوشتان می آید که هم بر تن شما باشد و هم بر تن همه دوستانتان که به سختی زندگی می کنند. من هر سال، به هنگام جشن نیکوکاری، شما بچه های خوب را می بینم که با دست های پر از عاطفه و مهربانی، برای بچه های محروم لباس می خرید. تازه، خیلی از شما را هم دیده ام که قلک هایشان را می شکنند و پولش را به بچه های محروم و فقیر هدیه می دهند. هزار آفرین به شما بچه های نیک اندیش. این کار شما، گل لبخند و شادی را بر لب های همه بچه ها باز می کند و خانه سرد دلشان را گرم و آفتابی می کند.(1)

پرخوری ممنوع

پرخوری ممنوع

چند روز از عید می گذرد و هر روز، سعید همراه خانواده اش به عید دیدنی می رود. سعید تا حالا عیدی زیادی جمع کرده است. او هر جا که می رود و عید را تبریک می گوید، صاحب خانه یک اسکناس از لای قرآن درمی آورد و به او عیدی می دهد. در مهمانی ها، سعید حسابی با انواع و اقسام میوه و شیرینی و آجیل پذیرایی می شود و هر چه می آورند، از آن می خورد. اما بچه ها، آیا این کار خوب است؟