زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 51

نوروز واقعی

نوروز واقعی

امروز را که مردم، «نوروز» گذاشته اند، یعنی روز نو! روز نو یعنی چه؟ همه روزهای خدا مثل هم است. کدام روز می تواند «نو» باشد؟ شرط دارد؛ آن روزی که در آن، اتفاق بزرگی افتاده باشد، نوروز است. آن روزی که شما در آن بتوانید اتفاق بزرگی را محقق کنید، نوروز است.

روزی که انقلاب پیروز شد، «نوروز» است، روز نویی بود. روزی که امام وارد این کشور شد، برای ما نوروز بود. اگر شما می خواهید روز اول فروردین را هم برای خودتان روز «نو» و نوروز قرار بدهید، شرط دارد؛ شرطش این است که کاری بکنید و حرکتی انجام بدهید، یک حادثه ای بیافرینید. آن حادثه در کجاست؟ در درون خود شما!

«یا مُقَلِّبَ القُلوُبِ وَالابصار، یا مُدَبِّرَ اللَّیلِ وَالنّهار، یا مُحَوِّلَ الحَولِ وَالاحوال، حَوِّل حالَنا اِلی اَحسَنِ الحال.» اگر حال خود را عوض کردید، اگر توانستید گوهر انسانی خود را درخشان تر کنید، حقیقتا برای شما «نوروز» است. اگر توانستید پیام انقلاب، پیام امام بزرگوار و پیام خون های مطهر بهترین جوانان این ملت را که در این راه ریخته شده است، به دل خودتان منتقل کنید، برای شما «نوروز» است.

عزیزان من! سعی کنید روز اول فروردین را برای خودتان «نوروز» کنید. بعضی ها روز اول فروردینشان، «نوروز» نیست؛ ممکن است اول فروردین برای آنها، از هر روز نحسی هم نحس تر باشد. اول فروردین، «نوروز»، برای آنهایی که در درون خود به فساد و انحطاط گرایش پیدا می کنند، آنهایی که خود را از خدا دور می کنند، آنهایی که خود را از هدف های بلند این ملت و انقلاب جدا می کنند، نوروز نیست؛ روز عید نیست؛ روز جشن و روز شادی نیست؛ شوم است. این، آن حقیقت مسئله در باب نوروز است.(1)