زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 52

نوروز و تحول در انسان ها

نوروز و تحول در انسان ها

«یا مُقَلِّبَ القُلوُبِ وَالابصار، یا مُدَبِّرَ اللَّیلِ وَالنّهار، یا مُحَوِّلَ الحَولِ وَالاحوال، حَوِّل حالَنا اِلی اَحسَنِ الحال».

در این دعای پرمغزی که تلاوت شد و بر زبان همه جاری است، از خدای متعال درخواست می کنیم که حال ما را به بهترین حالات برگرداند. هر جا که باشیم و هرچه نیکویی در حال ما باشد، نیکوتر از آن هم هست. ما از خداوند متعال در این دعا درخواست می کنیم که حال ما را به بهترین حالت برساند. این درخواست، مخصوص حال شخصی نیست، بلکه درباره کسان خود، ملت خود و در یک دایره وسیع تر، درباره بشر و انسانیت است. باید توجه داشته باشیم که دگرگونی هر پدیده ای در عالم، به دست انسان است و همه تحول ها با اراده انسان انجام می گیرد. انسان اگر بخواهد در وضعیت جامعه خود، کشور خود و زندگی خود، تحول ایجاد کند، باید این تحول را در خود آغاز کند؛ تحول اخلاقی، تحول درونی، رفتن به سوی صفا و انسانیت، عبودیت پروردگار و تسلیم در مقابل اراده خداوند عالم و آفریننده هستی که این تحول، سعادت انسان ها را متضمن است.(1)

تحول اخلاقی؛ یعنی اینکه انسان هر رذیلت اخلاقی، هر اخلاق زشت، هر روحیه بد و ناپسندی را که موجب آزار دیگران یا عقب ماندگی خود انسان است، کنار بگذارد و خود را به فضایل و زیبایی های اخلاقی، آراسته کند.(2)

عزیزان من، ملت شریف ایران! درست است که تحول را در حقیقت خدا به وجود می آورد، لذا در این دعا، از خدا می خواهیم که «حوّل حالَنا الی احسن الحال»؛ یعنی حال ما را به بهترین حال ها تبدیل کن. اما در همه دعاها این طور است که از سوی انسان، تلاش و حرکت و همت لازم است. همه