زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 75

قلب و چشم ما یا جولانگاه شیطان است یا خلوتگاه رحمان. در طلیعه سال نو، این دو پایگاه بزرگ را به دوست می سپاریم تا در شبیخون شیطان از کف نرود و منزلگاه وسوسه ها و تشویق ها و تردیدها نگردند.

خدایا! در آستانه بهار، ما را به دست محبتی که بر سر قلب و دیده مان می کشی، بنواز!(1)

بهار دل ها

بهار دل ها

برایتان سال خرم، حال خوش، مال پاک، اصل ثابت و نسل مؤمن آرزو می کنیم. عوض شدن تقویم و نو شدن هر سال، شاهد گذشت عمرها و فرصت هاست. زمان می گذرد، ولی صداقت ها و کردارهای نیک و خوبی ها باقی است.

گذشت شب و روز، برای ما یک «پرونده» و «کارنامه» تشکیل می دهد. باید دید با گذشت یک سال، چه داده ایم و چه گرفته ایم؟ کجا بودیم و کجا رسیده ایم؟ چه کاشته ایم و چه برداشته ایم؟

هر پایانی، آغازی برای مرحله ای جدید است؛ پایان بخش بدی ها و آغاز گر خوبی ها باشیم. سفر و هجرت هم، همیشه از جایی به جایی نیست؛ بلکه گاهی از حالی به حالی دیگر است. همان گونه که در دعای تحویل سال می خوانیم و می طلبیم، تحول حال ما به بهترین حال ها و تغییر اخلاق و رفتار هم نوعی سفر و هجرت از «سیئات» به «حسنات» است.

حیف نیست که «سال» عوض شود، ولی «حال» ما عوض نشود؟ به این امید که با حیات دوباره طبیعت، دل هایمان بهاری شود.