زمزمه تحول (ویژه نامه نوروز) صفحه 82

زین چمن، «بیدل»! نه سروی رست و نه شمشاد رست

از خیال قامتش، دودی به سر دارد بهار(1)

بوی شکفتن

بوی شکفتن

منتظران بهار! بوی شکفتن رسید

مژده به گل ها برید، یار به گلشن رسید

لمعه مهر ازل، بر در و دیوار تافت

جام تجلی به دست، نور ز ایمن رسید

نامه و پیغام را رسم تکلف نماند

فکر عبارت که راست؟ معنی روشن رسید

عیش و غم روزگار، مرکز خود را شناخت

نغمه به احباب ساخت، نوحه به دشمن رسید

زین چمنستان کنون، بستن مژگان خطاست

آینه صیقل زنید، دیده به دیدن رسید

«بیدل»! از اسرار عشق، هیچ کس آگاه نیست

گاه گذشتن گذشت، وقت رسیدن رسید(2)

اوراق بهار

اوراق بهار

نوبهار است در آن کوش که خوشدل باشی

که بسی گل بدمد باز و تو در گِل باشی

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش

که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی