راهنمای برگزاری مراسم نیمه شعبان صفحه 341

سوق می دهد.دو دیگر آنکه حافظ شریعت حقّه الهی می باشد و بدون وجود امام شریعت الهی نپاید،چون مدّعیان ناشایسته با اعمال نابایسته خود دین را تحریف نمایند.امام«علیه السلام»در شرایط گوناگون دین خدا را ازخطرات حفظ فرماید که او مقوّم دین و دین متقوّم به اوست(بحرانی،1355: 177).لاهیجی در این باب فرموده است:«برای دو جهت نصب امام واجب است:یکی حاجت شریعت باقیّه إلی یوم القیامه به حافظی معصوم،چنان که محتاج است در ابتدا به مبلّغی معصوم.حاجت شریعت در بقا به حافظ،شبیه به حاجت وجود ممکن به علّت در بقاء باشد.دوم حاجت مکلّفین به رئیس مطاع مأمون از خطا و جور که با وجود او نزدیک شوند به فعل تکلیف»(فیّاض لاهیجی،بی تا:339) فاضل مقداد در این باب گفته است:«هر که قواعد سیاست داند،شک نکند که وقتی رئیسی هدایتگر در کار باشد که جلوی ستمگران ایستد و آنان را از ستم منع نماید و مردمان را به دین داری وادارد،این جامعه به صلاح و قرب الهی نزدیک،و از فسادوتباهی دور ماند.پس مقصود و هدف از لطف الهی در نصب امام معصوم جز این نباشد»(حلّی1365: 68 )

3)کیف الإمام(صفات امام)

این بخش در حقیقت برجسته ترین مبحث امامت است.عصمت،در رأس جمیع صفات والای امامت می باشد که با وجود عصمت سایر کمالات نیز به تبع آن وجود دارد.به باور شیعه، امام باید معصوم باشد،یعنی در اندیشه و گفتار و کردار خطا نداشته باشد.امام از این جهت شباهت تامّ به پیامبر«صلی الله علیه وآله»دارد،چه او نیز باید معصوم باشد.بدیهی است که معنی این سخن،تساوی امام با پیامبر«صلی الله علیه وآله»نیست،چه پیامبر،آورنده و گیرنده شریعت است،لیکن امام،حافظ و مبیّن شریعت پیامبر است.

برخی از