راهنمای برگزاری مراسم نیمه شعبان صفحه 345

تر از دیگران است و گناه عالم بدتر از گناه جاهل است،پس لازم آید که بدتر از مردم عادی باشد.

فیّاض لاهیجی نیز با براهین استوار عصمت امام را اثبات نمود که ذیلا بخشهایی از سخنان وی آورده میشود:

جمهور اهل سنّت برآنند که امامت از فروع دین است،بنابراین که بقای دین را موقوف ندارند به وجود امام،بل نظام امور مسلمین را منوط به او دانند.لیکن جمهور امامیّه امامت را از اصول دین دانند،بنابراین که بقای شریعت را به وجود امام موقوف دانند،چنان که ابتدای شریعت به وجود نبیّ موقوف است.دیگر از مواضع اختلاف،عصمت امام است.امامیّه عصمت امام را واجب دانند،چون امام نزد ایشان از مقوّمات دین باشد و با عدم عصمت امام،دین مأمون از تغییر و تبدیل نتواند بود.نزد غیر امامیّه عصمت شرط نباشد.امام الحرمین که از اعاظم علمای ایشان است، گفته که چون ظلم و جور امام ظاهر شود و به منع قولی منزجرنشود،هر آینه اهل حلّ و عقد را رسد که اتّفاق کنند بر منع فعلی،اگرچه محتاج به تشهیر اسلحه و حروب باشد(ر.ک؛ فیّاض،لاهیجی، بی تا:333) در پایان این بخش،شایان ذکر آن که شیعه دوازده امامی با اثبات عصمت امام،جمیع کمالات ممکن را نیز برای امام اثبات کرده اند.ابن میثم در این باب گفته است:«اِنَّا لَمَّا قُلنَا یَجِبُ أَنیَکُونَ الإِمَامُ مَعصُوما،وَجَبَ أَن یَکُونَ مُستَجمِعا لِجَمِ یعِ الکَمَالاَتِ النَّفسَانِیَّهِ مِثل العِلمِ وَ الشَّجَاعَهِ وَ العَدَالَهِ»(1355: 179)

4)مَنِ الإِمَامُ؟(شخص امام بعد از پیامبر کیست؟)

این بخش مربوط به امامت خاصّه است.سه بخش پیشین در حقیقت به عنوان مقدّمه بر این بخش بود.چون بعد از اثبات وجوب وجود امام و هدف از نصب امام و بیان عصمت برای امام،حال سخن این است