راهنمای برگزاری مراسم نیمه شعبان صفحه 413

1- الغیبه«للنعمانی»:136،ح2

2- المزار الکبیر«لابن المشهدی»:569،زیاره مولانا الخلف الصالح صاحب الزمان علیه و علی آبائه السلام...السَّلَامُ عَلَیْکَ حِینَ تَقُومُ،السَّلَامُ عَلَیْکَ حِینَ تَقْعُدُ،السَّلَامُ عَلَیْکَ حِینَ تَقْرَأُ وَ تُبَیِّنُ، السَّلَامُ عَلَیْکَ حِی نَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ.

ملحقات

نواب خاص امام زمان«عج»

بامروری برکتاب«الغیبه»شیخ طوسی به معرفی چهار نایب حضرت:«عثمان بن سعید،ابوجعفر محمد،ابوالقاسم حسین بن روح،ابوالحسن علی بن محمدسمری»می پردازیم:نوابی که درطول غیبت صغری هدایت شیعیان رابرعهده داشتند.

ابوعمرو عثمان بن سعید عمروی

عثمان بن سعید از یاران امامان پاک:علی النقی و حسن عسکری«علیه السلام»بود.از طرف آن دو مورد تایید قرار گرفت و به شیعیان معرفی شد.

«احمدبن علی بن نوح»،به نقل از«محمدبن اسماعیل»،می نویسد:در سامرا به حضور امام عسکری«علیه السلام»رفتم.گروهی ازشیعیان درحضورش بودند.خادم حضرت واردشدوگفت:ای آقاگروهی«مسافر»گردآلودبه خانه آمدند.

حضرت فرمود:آنها گروهی از شیعیان یمنی هستند.برو، عثمان بن سعید عمروی را بیاور.

وقتی عثمان آمد،حضرت به او فرمود:ای عثمان،بی تردید تو وکیل و مورد اعتماد من هستی و در مال خدا امانت داری. برو ومالی را که یمنی ها آورده اند، بگیر.گفتم:سوگند به خدا، عثمان از شیعیان و برگزیده های شماست و شما به آگاهی ما،دراین باره که او امین بر اموال الهی و وکیل و مورد اعتماد شماست، افزودید.

فرمود:آری،چنین است.شاهد باشید که عثمان بن سعید عمروی وکیل من و فرزندش محمد وکیل فرزندم مهدی است(1) مالک بن فزاری نیز به نقل گروهی از شیعیان،می گوید:امام عسگری«علیه السلام»،در مجلسی که چهل تن از شیعیان برای کسب اطلاع در باره امام بعد از وی به حضورش رسیده بودند،حضرت حجت را،که کودکی ماه سیما و شبیه پدر بود،نشان داد و فرمود:

شما پس از این او را نمی بینید.بنابراین،آنچه عثمان می گوید،بپذیرید که او جانشین امام شماست و نیابت به او سپرده می شود(2).

دلیل دیگر بر نیابت عثمان بن سعید این است که نامه و توقیعات حضرت صاحب الامر که به وسیله عثمان بن سعید و پسرش محمد به شیعیان می رسید، به همان خطی بود که در زمان حیات امام عسکری(علیه السلام) نوشته می شد و مردم با آن آشنا بودند. به همین سبب، شیعیان در عدالت و امانت پدر و پسر تردید روا نمی دارند(3).

عثمان بن سعید در حدود سال 265 ه .ق وفات یافت و آرامگاهش در«سمت غربی مدینه السلام»«بغداد»«در خیابان میدان»واقع است.(4)،شیخ طوسی در«الغیبه»می نویسد:من قبرش رادرمکان یادشده دیده ام.