راهنمای برگزاری مراسم نیمه شعبان صفحه 423

1- برای مشاهده این توقیعات مراجعه کنید به:ری شهری،دانشنامه امام مهدی،ج4،ص180-239.

2- کمال الدین(ترجمه)،ج2،ص240

تکذیب مدّعیان

پنهان زیستی امام زمان«عج»بهانه و ابزاری برای مدّعیان دروغگو بود تا عقاید دینی مردم ناآگاه را وسیله سودجویی و ریاستطلبی خود قرار دهند.در چنین موقعیتی برای اینکه حقیقت پوشیده نماند و مردم دچار اشتباه نشوند،امام«علیه السلام»،توسط سفیران چهارگانه«به خصوص حسین بن روح»توقیعاتی در مذمّت،تکذیب و لعن آن دروغگویان صادر میکرد.برای نمونه شیخ طوسی درموردابومحمد حسن شریعی به عنوان نخستین مدعی بابیت«واسطه بودن بین امام و مردم»میگوید:او از مصاحبان امام هادی و امام عسکری علیه السلام بود»،امّا بر خدا و حجتهای الهی دروغ بست و توقیعی از سوی امام زمان در لعن و بیزاری از وی صادرشد(1).

کرامتها و دعاها

بخش دیگری از توقیعات در بردارنده اموری است که به گونهای،کرامتهای امام مهدی«عج»را نشان میدهد،از جمله:دعاهای امام در پی درخواستهای متعدد شیعیان و نیز خبر دادن امام از برخی حقوق مالی پنهان و دیگر امور نهانی(2).

*فرازی از توقیع امام زمان«عج»ناظر به اختلاف در جانشین امام عسکری«علیه السلام»:وقتی خداوند،اوامام حسن عسکری«علیه السلام»را به سوی خود برد گمان کردید که خداوند متعال،دین خود را باطل ساخته و سبب میان خود و خلق خود را قطع کرده است.هرگز چنین نبوده و تا زمانی که قیامت برپا شود و امر خداوند سبحان آشکار گردد نیز این گونه نخواهد شد.امام پیشین در حالی درگذشت که سعادتمند بود و کاملا به روش پدرانش عمل کرد و وصیت او و دانش او و جانشین او در ماست و کسی جز ستمگر گنهکار بر سر مقام او با ما نزاع نمیکند(3).