مناسبت های شمسی در قرآن صفحه 88

یکی از نکات آموزنده در داستان حضرت یوسف علیه السلام، مسئله لزوم ورزش، بازی و تحرک بدنی و مسابقه های ورزشی است. آنجا که برادران ناتنی تصمیم گرفتند یوسف را بکشند و به بهانه بازی و تفریح در صحرا، اجازه او را از پدر خواستند و گفتند:

او را فردا با ما [به خارج شهر] بفرست تا در چمن زار بگردد و بازی کند و البته ما [از هر خطری] حافظ و نگهبان اوییم. (یوسف: 12)

پدر از این که مبادا یوسف در اثر غفلت آنان طعمه گرگ شود ابراز نگرانی کرد، ولی پسران در پاسخ گفتند:

اگر او را گرگ بخورد، با این که ما گروه نیرومندی هستیم، ما از زیان کاران خواهیم بود. (یوسف: 14)

آنان پدر را قانع کردند و او را با خود به صحرا برده و در چاه انداختند. آن ها که از دست حضرت یوسف راحت شده بودند، باید عذر موجّهی برای پدر می آوردند. نقشه کشیدند و صحنه سازی کردند که یوسف را گرگ دریده است و برای این که دلیل قانع کننده ای ارائه دهند گفتند:

ای پدر! ما رفتیم و مشغول مسابقه شدیم و یوسف را نزد اثاث خود گذاردیم و گرگ او را خورد. (یوسف: 17)

حضرت یعقوب نیز به آنان خرده نمی گیرد که چرا به ورزش و مسابقه ورزشی پرداخته اند. بنابراین، روشن می شود که در منطق قرآن مسابقه ورزشی نه تنها جایز است، بلکه مورد اهتمام قرآن می باشد.