روز شمار تاریخ اسلام ،جلد اول(ماه محرم) صفحه 132

قره بن قیس گفت : من پس از ابلاغ پیام امام حسین علیه السلام به عمر بن سعد و پایان دادن به ماموریت خویش ، در کار خود اندیشه می کنم .(203)

پس از این ماجرا نیز میان امام حسین علیه السلام و عمر بن سعد، پیام هایی مبادله گردید و با گفت و گوهای طرفین ، مقداری از حساسیت های ابتدایی ، کاسته شد و عمر بن سعد بسیار خوشبین شد که بدون جنگ و خون ریزی با امام حسین علیه السلام مصالحه و غائله را دوستانه پایان بخشد.

جنگ طلبی عبیدالله بن زیاد

عبیدالله که از کوفه بر جریان کربلا و نحوه رفتار عمر بن سعد با امام حسین علیه السلام نظارت داشت ، حاضر به مصالحه و پایان دادن ماجرا بدون خونریزی نبود و تلاش می کرد که این امر را حادتر کند. به همین جهت

در روز هفتم محرم نامه ای برای عمر بن سعد فرستاد و به وی فرمان داد که میان امام حسین علیه السلام و رود فرات ، حائل گردد و نگذارد که آن حضرت و یارانش از آب فرات استفاده کنند،(204) تا در فشار قرار گرفته و تسلیم گردند. عمر بن سعد که به خاطر دل بستگی به حکومت ری ، حاضر به انجام هر کاری بود، فرمان عبیدالله را بلافاصله به اجرا درآورد. وی ، عمر عمرو بن حجاج زبیدی را با پانصد سواره نظام ، موکل آب فرات نمود، تا از سپاه امام حسین علیه السلام کسی از این آب استفاده نکند.(205)

سپاهیان عمر بن سعد از روز هفتم با شدت تمام از آب فرات مراقبت می کردند و مانع دست رسی یاران امام حسین علیه السلام به آن شدند. ولیکن علی رغم تلاش پی گیر آنان ، یاران امام حسین علیه السلام تا شب عاشورا از تاریکی شب استفاده کرده و خود را به رود فرات رسانده و آب خیمه ها را تامین می کردند. از جمله عباس علیه السلام در این کار پیش قدم بود.

ابوالفضل العباس علیه السلام در غیرت و وفاداری ، ضرب المثل دوست و دشمن است ، هرگاه صدای ضجه کودکان تشنه لب را می شنید. از خود بی خود می گردید و دل به دریا می زد. آن دلاور هاشمی ، در شب همان روزی که آب را بر روی آنان بسته بودند، به همراه پنجاه نفر از یاران امام حسین علیه السلام وارد شریعه فرات شد و به اندازه لازم ، برای خیمه گاه آب آوردند.(206)

دیدار دو فرمانده

ممنوعیت آب

فرات برای سپاهیان امام حسین علیه السلام از سوی عمر بن سعد، وضعیت ناهنجار و نگران کننده ای میان طرفین به وجود آورد و احتمال آغاز جنگ و خون ریزی ، هر لحظه قوی تر می شد. امام حسین علیه السلام برای کاهش دادن حساسیت های دو سپاه و ایجاد تفاهم میان طرفین ، خواستار ملاقات خصوص با عمر بن سعد گردید.