روز شمار تاریخ اسلام ،جلد اول(ماه محرم) صفحه 44

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به پاس تلاش ها و خدمات عبدالله بن انیس ، عصای خویش را به وی بخشید و به او فرمود: با این عصا در بهشت خواهی خرامید، هر چند عصاداران در بهشت بسیار اندکند.(70)

بدین ترتیب ، فتنه ای که می رفت به فساد و خون ریزی بی گناهان منجر گردد، به دست یک سرباز توانای اسلام ، در نطفه خاموش و نابودی گردید.

روز هفتم محرم - سال 132 هجری قمری

نبرد سپاهیان بنی عباس با سپاهیان بنی امیه در عراق .(71)

در سال 131 هجری که دعوت عباسیان با عنوان ((الرضا من آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم )) فراگیر شده بود، هوادارانشان در مناطق مختلف اسلامی ، بسیج شده و بر ضد امویان و عاملان آنان وارد عمل شدند. ((قطبه فرزند شبیب ))، از جمله داعیان بنی عباس و از فرماندهان آنان بود. وی از سوی ((ابومسلم خراسانی )) ماءموریت یافت که با عاملان بنی امیه در ایران و عراق به نبرد پردازد.

قحطبه در آغاز، گرگان و سپس قومس (سمنان ) را به تصرف خود درآورد. آن گاه به سوی ری ، قم

، اصفهان و همدان لشکر کشی کرد و برای از پای درآوردن امویان و فتح هر یک از شهرها، گروهی از سربازان خود را به فرماندهی یک فرد زبده و کاردان اعزام می نمود.

سربازان بنی امیه ، پس از شکست از سپاهیان قحطبه ، به سوی ((یزید بن عمر بن هبیره )) در عراق عقب نشینی می کردند.

ابن هبیره که از عاملان بزرگ بنی امیه در عراق و ایران بود، در شهر ((واسط))واقع در عراق ، مستقر شده و مناطق و نواحی اطراف را تحت کنترل خود داشت .

قحطبه پس از تصرف شهرهای ایران به سوی عراق هجوم آورد و ابن هبیره برای دفع تهاجمات وی از واسط بیرون آمد. دو سپاه در مکانی به نام ((زاب ))که در بیست فرسنگی کوفه است ، با هم روبرو شدند و نبرد سختی میان آنان به وقوع پیوست و از طرفین تعداد بی شماری جان باخته و یا زخمی گردیدند.